Eerst maar de eindconclusie: voor mij de komende paar jaar geen R1200RT-LC.
Toeters en bellen.
Volgens mij heeft BMW alles uit de kast getrokken wat men maar kon verzinnen aan gadgets en instel-mogelijkheden.
Je kunt het zo gek niet verzinnen. En het menu-systeem om dat alles te bedienen dat is niet moeilijk te snappen.
Leuk is het zeker, maar of je dat allemaal nodig hebt mag iedereen voor zichzelf uitmaken.
ABS, ESA en doorslipregeling zijn natuurlijk wel erg fijn en veilig.
Wegligging.
Helemaal niks mis mee. Rijdt en stuurt een fractie prettiger dan mijn 2010-RT.
Het lijkt wel of het gewicht wat meer naar midden-onder is gebracht.
De fiets is ietsje lichtvoetiger geworden.
Windbescherming.
Een belangrijk onderwerp, anders koop je geen RT.
Windbescherming is natuurlijk heel erg afhankelijk van zithoogte en lengte en breedte van de berijder.
Geen schokkende dingen te melden (voor mijn postuur).
Niet slechter, op de autobaan ietsje beter (mijn armen beter uit de wind).
Snelweg.
25 kilometer autobaan zat er in de route, gereden met wisselende snelheden (100-170kmh).
Dat was een prettige ervaring! Stabieler, koersvaster, makkelijker, duidelijk pittiger, gretiger en sneller.
Blok.
Dit blok is niet zo stil als het 2010-2013 blok. Is wat rommeliger. Maakt wat meer en rauwer geluid dan mijn 2010-RT.
Nog niet een echt fijn blok. Is wel 'drehfreudig'.
Het blok van mijn 2010-RT loopt merkbaar makkelijker, ronder, stiller.
Van twee zeer ervaren BMW mensen (verkoper en monteur) had ik het al vaker gehoord: de 2010-2013 blokken zijn nog steeds de fijnste.
T.o.v. het vorige model heeft deze 15 pk meer en dat merk je! Schakelen. Ga hier maar even goed voor zitten, want dit is het onderdeel waarop ik ben afgeknapt. Hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat een gerenommeerde firma zo'n hard, ruw, bot, bruusk, vooroorlogs, onverzorgd schakelsysteem maakt op een luxepaard als een RT? Wat netter geformuleerd: een schakelsysteem wat in mijn optiek niet past bij het topmodel van een comfortabele toerfiets. Dat verwacht ik op een rauw racebeest, niet op een luxe toerbuffel. Schakelen met mijn 2010-RT klikt en klakt al aardig, maar dat is nog helemaal niks vergeleken bij deze fiets. Gadver de gadver. Bij elke schakel-actie dreunt de versnelling erin, alsof ie met een hamer er in wordt geslagen. Dat gevoel/geluid wordt wel beter vanaf versnelling 4 en hoger, maar het blijft ruw en hard. Van neutraal in de 1 (stilstaand), dan kijk je schichtig om je heen of niemand dat gehoord heeft. Van neutraal in de 1 (stilstaand), dan voelt het aan of de fiets een sprong voorwaarts wil nemen. En ik ben niet de enige met deze mening: lees Motoplus 2016-22, blz.42-43. Hallo meneer BMW, het is 2016! Mijn K75 (1990) schakelt veel prettiger. Of zou anno 2016 de financiële afdeling de baas zijn bij BMW i.p.v. de technische afdeling?
Wanneer wordt BMW nu eens verstandig en monteert op een RT een versnellingsbak die qua luxe bij zo'n fiets past: een DSG. Wil ik mijn 2010-RT hiervoor inruilen: never nooit niet. De eerste gebruikerservaringen van het 2017 model melden dat het ruwe schakelen verbeterd is.
Quickshift.
In principe een prachtig systeem, hoewel je je kunt afvragen of een comfort-toerbuffel een quickshift nodig heeft.
Als je quickshift van 1-2 en van 2-3 met een beetje gas erop dan knalt de versnelling erin en springt de fiets vooruit als een jonge geit.
Quickshiften 3-4-5-6 en terug gaat wel als je niet teveel gas geeft. Bij veel gas krijg je een klap in je rug.
Na een uur rijden ben ik opgehouden met quickshiften en ben 'gewoon' de koppeling gaan gebruiken.
Dat gaat heel fatsoenlijk, maar schakelen in de lagere versnellingen blijft nog steeds ruw en bruusk.
Comfort.
Het lijkt wel of BMW de LC wat sportiever (hardere vering en demping) gemaakt heeft vergelijk met het vorige model.
Met de berijder op 'solo' en de ESA op 'soft' vind ik 'm nog altijd te hard veren en dempen.
En dat zoek ik dus niet in een volgende RT.
En nu?
Voor mij de komende paar jaar geen nieuwe R1200RT-LC.
Over een jaar of 3-4 maak ik opnieuw een proefrit.
|