Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de samenvatting ('Quick Facts: Just the basics on this topic') uit de online versie van de Merck Manual, consumer version. Lees meer over de Merck Manuals. Wat is het? Dissociatieve fuga is een zeldzame vorm van dissociatieve amnesie. Een dissociatieve fuga kan uren tot maanden duren, soms langer. Als de fuga kort duurt, kan het lijken alsof mensen gewoon wat werk hebben gemist of te laat thuis zijn gekomen. Als de fuga enkele dagen of langer duurt, kunnen mensen ver van huis reizen, een nieuwe identiteit aannemen en een nieuwe baan beginnen, zich niet bewust van enige verandering in hun leven. Veel fuga's lijken een verkapte wensvervulling te zijn of de enige geoorloofde manier om te ontsnappen aan ernstige nood of verlegenheid. Bijvoorbeeld, een financieel noodlijdende directeur verlaat een hectisch leven en gaat als boerenknecht op het platteland wonen. Zo wordt dissociatieve fuga vaak verward met malingering (het veinzen van fysieke of psychologische symptomen om een voordeel te verkrijgen) omdat beide condities mensen een excuus kunnen geven om hun verantwoordelijkheden te ontlopen (zoals in een ondraaglijk huwelijk), om verantwoording voor hun daden te ontlopen, of om hun blootstelling aan een bekend gevaar, zoals een gevecht, te verminderen. Echter, dissociatieve fuga, in tegenstelling tot malingering, komt spontaan voor en wordt niet gefaked. Artsen kunnen de twee meestal onderscheiden omdat malingeraars hun symptomen overdrijven en dramatiseren en omdat ze duidelijke financiële, juridische of persoonlijke redenen hebben (zoals het vermijden van werk) om geheugenverlies te faken. Symptomen Nadat de fuga eindigt, herinneren veel mensen zich hun vroegere identiteit en leven tot aan het moment waarop de fuga begon. Voor anderen duurt het herinneren echter langer en gebeurt het geleidelijker. Sommige mensen herinneren zich nooit delen van hun verleden. Een zeer klein aantal mensen herinnert zich niets of bijna niets van hun verleden voor de rest van hun leven. Diagnose
Artsen kunnen dissociatieve fuga vermoeden wanneer mensen verward lijken over hun identiteit of in verwarring zijn over hun verleden, of wanneer confrontaties hun nieuwe identiteit of de afwezigheid van een identiteit in twijfel trekken. Soms kan de diagnose dissociatieve fuga pas worden gesteld als mensen abrupt terugkeren naar hun identiteit van voor de fuga en overstuur zijn omdat ze zich in onbekende omstandigheden bevinden. Gewoonlijk wordt de diagnose dissociatieve fuga achteraf gesteld, wanneer een arts de voorgeschiedenis bekijkt en informatie verzamelt die de omstandigheden documenteert voordat mensen hun huis verlieten, de reis zelf, en het opzetten van een alternatief leven. Behandeling
Als mensen dissociatieve fuga's hebben gehad, kan psychotherapie, soms in combinatie met hypnose of met drugs gefaciliteerde interviews (interviews die worden afgenomen nadat een kalmerend middel intraveneus is toegediend), worden gebruikt om te proberen mensen te helpen zich de gebeurtenissen van de fuga periode te herinneren. Deze pogingen zijn echter vaak niet succesvol. Hoe dan ook, een therapeut kan mensen helpen onderzoeken hoe ze omgaan met het soort situaties, conflicten en emoties die de fuga hebben uitgelokt en hen helpen betere manieren te vinden om in de toekomst te reageren. Deze aanpak kan helpen voorkomen dat fuga's terugkomen. Bronnen:
|