Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de Engelstalige wiki.
Wat is het?
Een flegmone is een gelokaliseerde zone van acute ontsteking van de zachte weefsels. Het is een beschrijvende term die kan worden gebruikt voor ontstekingen die verband houden met een bacteriële infectie of met niet-infectieuze oorzaken (bv. pancreatitis). Meestal wordt het gebruikt in tegenstelling tot een "ommuurde" met etter gevulde verzameling (abces), hoewel een flegmone tot een abces kan uitgroeien als het niet wordt behandeld. Een flegmone kan zich overal in het lichaam lokaliseren. De Latijnse term flegmone komt van het Oudgriekse (phlégo, "verbranden").
Symptomen
Zoals bij elke vorm van ontsteking presenteert flegmone zich met ontstekingsverschijnselen dolor (plaatselijke pijn), calor (verhoging van de plaatselijke weefseltemperatuur), rubor (roodheid/hyperemie van de huid), tumor (al dan niet helder begrensde weefselzwelling), functio laesa (vermindering van de aangetaste functie). Er kunnen systemische tekenen van infectie zijn, zoals koorts, algemene vermoeidheid, rillingen, zweten, hoofdpijn, verlies van eetlust.
Wat is het?
Gewoonlijk veroorzaakt door bacteriële infectie, zoals in het geval van cellulitis of diverticulitis. Niet-infectieuze oorzaken van flegmone omvatten acute pancreatitis, waarbij de ontsteking wordt veroorzaakt door het lekken van pancreasverteringsenzymen in de omliggende weefsels.
Factoren die van invloed zijn op de ontwikkeling van flegmone zijn de virulentie van bacteriën en de sterkte van de immuniteit.
Diagnose
In de moderne geneeskunde wordt flegmone meestal beschrijvend gebruikt op het gebied van chirurgie/chirurgische pathologie en medische beeldvorming. De bevindingen bij echografie en CT-beeldvorming van flegmone zijn die van focaal weefseloedeem, zonder gelokaliseerde vochtverzameling die op de vorming van een abces wijst.
Behandeling
Aangezien flegmone een ontstekingsgebied beschrijft, en geen specifiek ziekteproces, hangt de behandeling af van de oorzaak en de ernst van de ontsteking. Bacteriële infecties zoals cellulitis kunnen worden behandeld met antibiotica, afhankelijk van de ernst van de infectie.
Bronnen:
|