| Lymfogranuloma venereum | meer infecties |
| LGV | |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
|
Wat is het? Lymphogranuloma venereum is een seksueel overdraagbare aandoening die wordt veroorzaakt door Chlamydia trachomatis. Het veroorzaakt pijnlijke, gezwollen lymfeklieren in de lies en soms infectie van het rectum. |
- Lymphogranuloma venereum begint als een kleine, vaak onopgemerkte blaar die snel geneest, waarna de lymfeklieren opzwellen en gevoelig worden.
- artsen vermoeden de infectie op basis van de symptomen en bevestigen dit met bloedonderzoek.
- antibiotica, die gedurende 3 weken worden ingenomen, kunnen de infectie genezen, maar de lymfeklieren kunnen gezwollen blijven.
- het gebruik van condooms tijdens genitale seks kan helpen voorkomen dat lymphogranuloma venereum en andere seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's) van de ene op de andere persoon worden overgedragen.
(Zie ook Overzicht seksueel overdraagbare aandoeningen).
Lymphogranuloma venereum wordt veroorzaakt door een ander type Chlamydia trachomatis dan de Chlamydia trachomatis die meestal een infectie van de urethra (urethritis) en baarmoederhals (cervicitis) veroorzaken.
Lymphogranuloma venereum komt vooral voor in tropische en subtropische gebieden en is zeldzaam in de Verenigde Staten. Er zijn echter uitbraken gemeld bij mannen die seks hebben met mannen in Europa, Noord-Amerika en Australië.
Rectale infecties veroorzaakt door deze bacteriën komen steeds vaker voor bij mensen die anale seks hebben.
Symptomen
Symptomen van lymphogranuloma venereum beginnen ongeveer 3 dagen na infectie. Ze treden op in drie stadia.
In het eerste stadium ontstaat er een kleine, pijnloze, met vloeistof gevulde blaar, meestal op de penis of in de vagina. Meestal wordt de blaar een pijnlijke plek die snel geneest en vaak onopgemerkt blijft.
Het tweede stadium begint meestal na ongeveer 2 tot 4 weken. Bij mannen kunnen de lymfeklieren in de lies aan één of beide zijden opzwellen en gevoelig worden. De vergrote, gevoelige lymfeklieren (bubo's genoemd) hechten zich aan de diepere weefsels en de huid erboven, die ontstoken raken en abcessen kunnen vormen. Vrouwen hebben vaak rugpijn of pijn in het bekken (het laagste deel van de romp) en de lymfeklieren in de buurt van het rectum en in het bekken raken opgezwollen en worden pijnlijk. Bij zowel mannen als vrouwen kan de huid boven de aangetaste lymfeklieren afbreken, waardoor er een doorgang ontstaat (een sinuskanaal genoemd) waardoor pus of bloed naar buiten en op de huid kan lopen. Mensen kunnen koorts hebben en zich algemeen onwel voelen.
In het derde stadium genezen de zweren met littekenvorming, maar de sinuswegen kunnen blijven bestaan of terugkomen. Als de infectie lang duurt of terugkomt, kunnen de lymfevaten (die het vocht uit de weefsels afvoeren) verstopt raken, waardoor de genitale weefsels opzwellen en zich zweren vormen op de huid.
Rectale infectie kan een bloederige, met pus gevulde afscheiding uit de anus veroorzaken. Als de infectie lang aanhoudt, kan ze littekenvorming veroorzaken, waardoor het rectum kan vernauwen. Lymfeklieren in het bekken kunnen opzwellen, wat pijn veroorzaakt.
Diagnose
- testen op een bloedmonster
- tests op een monster van de zweer
Lymphogranuloma venereum wordt vermoed bij mensen die kenmerkende symptomen hebben en die wonen in of op bezoek zijn geweest in gebieden waar de ziekte veel voorkomt of die seksueel contact hebben gehad met mensen uit die gebieden.
De diagnose lymphogranuloma venereum kan worden bevestigd door een van de volgende tests:
- een bloedtest die antilichamen' tegen Chlamydia trachomatis vaststelt
- tests die de hoeveelheid van het unieke genetische materiaal van de bacterie verhogen zodat deze gemakkelijker geïdentificeerd kan worden (nucleïnezuuramplificatietests of NAAT's genoemd), die worden uitgevoerd op monsters van de geïnfecteerde zweren in de lies of het rectum.
Behandeling
- een antibioticum
Doxycycline is de voorkeursbehandeling voor lymphogranuloma venereum. Als alternatief kan erytromycine of azitromycine worden gebruikt.
Artsen kunnen een naald gebruiken of een incisie maken om bubo's (gezwollen lymfeklieren) af te voeren als ze ongemak veroorzaken.
Als mensen seksueel contact hebben gehad met een geïnfecteerde persoon in de 60 dagen voordat de symptomen begonnen, moeten ze worden onderzocht en behandeld met een enkele dosis azitromycine of doxycycline via de mond gedurende 7 dagen, ongeacht of er aanwijzingen zijn dat ze lymphogranuloma venereum hebben.
Nadat de behandeling succesvol lijkt, moeten mensen 6 maanden lang periodiek gecontroleerd worden.
Preventie
De volgende algemene maatregelen kunnen lymphogranuloma venereum (en andere seksueel overdraagbare aandoeningen) helpen voorkomen:
- veiliger seksgebruik, inclusief het gebruik van een condoom bij orale, anale of genitale seks
- verlaagd risico op blootstelling aan soa's door het aantal sekspartners te verminderen, geen risicovolle sekspartners te hebben (mensen met veel sekspartners of die geen veiliger seks hebben), of wederzijdse monogamie of onthouding te beoefenen
- snelle diagnose en behandeling van de infectie (om verspreiding naar andere mensen te voorkomen)
- identificatie van seksuele contacten van geïnfecteerde mensen, gevolgd door counseling of behandeling van deze contacten
Bronnen:
| Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |