| Idiopathische milieu-intolerantie | meer speciale onderwerpen |
| Meervoudige Chemische Gevoeligheid; Milieuziekte; Idiopatische omgevings intolerantie | |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
|
Wat is het? Bij idiopathische omgevingsintolerantie is er sprake van een grote verscheidenheid aan intermitterende symptomen die lijken te worden veroorzaakt door blootstelling aan lage niveaus van verschillende identificeerbare of niet-identificeerbare stoffen die vaak in het milieu voorkomen of soms aan elektromagnetische velden. |
- de symptomen kunnen bestaan uit een snelle hartslag, pijn op de borst, zweten, kortademigheid, vermoeidheid, blozen en duizeligheid
- er kunnen tests worden gedaan om allergische aandoeningen uit te sluiten als oorzaak van de symptomen
- behandeling kan bestaan uit psychotherapie, het vermijden van bepaalde stoffen of beide
Idiopathische omgevingsintolerantie wordt meestal gedefinieerd als de ontwikkeling van meerdere symptomen waarvan mensen die ze hebben denken dat ze veroorzaakt worden door blootstelling aan een aantal identificeerbare of niet-identificeerbare chemische stoffen (ingeademd, aangeraakt of ingeslikt) of blootstelling aan elektromagnetische velden bij een persoon die geen detecteerbare orgaan disfunctie of gerelateerde lichamelijke afwijkingen heeft.
Idiopathische omgevingsintolerantie komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Daarnaast heeft 40% van de mensen met het chronisch vermoeidheidssyndroom (ook wel systemische inspanningsintolerantie of myalgische encefalitis genoemd) en 16% van de mensen met fibromyalgie ook idiopathische omgevingsintolerantie.
Symptomen treden niet altijd op nadat iemand is blootgesteld aan een stof, zelfs niet bij niveaus die hoger zijn dan de niveaus die eerder symptomen leken te veroorzaken. Bloedtests tonen ook niet altijd aan dat het immuunsysteem van de persoon geactiveerd is. Daarom denken sommige artsen dat idiopathische omgevingsintolerantie een psychologische oorzaak heeft, waarschijnlijk een soort somatische symptoomstoornis of een angststoornis die lijkt op agorafobie (angst om in het openbaar naar buiten te gaan) of een paniekaanval. Anderen geloven dat de stoornis een soort allergische reactie kan zijn omdat sommige mensen verschillende veranderingen in hun immuunsysteem hebben, hoewel dit zeldzaam is.) Er is echter geen consistent patroon van dergelijke veranderingen bij mensen met dit syndroom en de oorzaak blijft onbekend.
Symptomen
Sommige mensen met idiopathische milieu-intolerantie beginnen symptomen te vertonen na een eenmalige blootstelling aan hoge niveaus
van verschillende toxische stoffen. Mensen kunnen hun symptomen toeschrijven aan de blootstelling aan deze stoffen, maar bewijs ontbreekt
meestal.
De symptomen kunnen bestaan uit een snelle hartslag, pijn op de borst, zweten, kortademigheid, vermoeidheid, blozen, duizeligheid, misselijkheid, verslikken, trillen, gevoelloosheid, hoesten, heesheid en concentratieproblemen.
Vaak gerapporteerde triggers voor idiopathische omgevingsintolerantie zijn onder andere:
- alcohol en drugs
- cafeïne en voedseladditieven
- tapijt- en meubelgeuren
- brandstofgeuren en uitlaatgassen
- verfmaterialen
- parfum en andere geurende producten
- pesticiden en herbiciden
- mobiele telecommunicatie apparaten
Diagnose
De diagnose idiopathische milieu-intolerantie wordt vermoed als de symptomen:
- terugkomen na herhaalde blootstelling aan de chemische stof
- terugkomen na blootstelling aan niveaus die veel lager zijn dan de niveaus die eerder werden getolereerd of die gewoonlijk door anderen worden getolereerd
- verdwijnen wanneer de persoon de beledigende omgeving verlaat
- zich ontwikkelen als reactie op een grote verscheidenheid aan niet-verwante chemische stoffen
Als de symptomen van een persoon wijzen op idiopathische omgevingsintolerantie, proberen artsen mogelijke oorzaken van de symptomen te identificeren, waaronder andere aandoeningen. De symptomen kunnen bijvoorbeeld veroorzaakt worden door bouwgerelateerde ziekten, allergische aandoeningen, sommige auto-immuunziekten of psychologische stoornissen. Afhankelijk van de symptomen van de persoon en de bevindingen tijdens het lichamelijk onderzoek, kunnen aanvullende tests of beoordelingen nuttig zijn. Er kunnen bijvoorbeeld bloed- en huidpriktesten worden gedaan om allergische aandoeningen te diagnosticeren of, als depressie of angst mogelijk lijkt, kan evaluatie door een psychiater helpen.
Behandeling
- vermijden van vermoedelijke triggers
- soms psychotherapie
Mensen met idiopathische omgevingsintolerantie kunnen proberen de giftige stoffen waarvan gedacht wordt dat ze hun symptomen veroorzaken, te vermijden. Vermijden kan echter moeilijk zijn omdat veel van deze stoffen wijdverspreid zijn. Het is ook mogelijk dat de stoffen die worden vermeden niet de echte oorzaak van de symptomen zijn, waardoor vermijding ineffectief kan zijn. Mensen moeten te veel sociaal isolement vermijden. Psychotherapie kan soms helpen. Het doel van psychotherapie is niet om mensen ervan te overtuigen dat de oorzaak van idiopathische omgevingsintolerantie psychologisch is. Het doel is eerder om mensen in staat te stellen met hun symptomen om te gaan en hun levenskwaliteit te verbeteren.
Bronnen:
| Laatste wijziging: 03 september 2023 | Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |