Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version. Lees meer over de Merck Manuals. Wat is het?
De bacteriën die scrub typhus veroorzaken, zoals rickettsiae, kunnen alleen leven in de cellen van andere organismen. Scrub typhus bacteriën leven in mijten (de gastheer). Scrubtyphus komt voor in Japan, Korea, China, India en Noord-Australië. De ziekte wordt op mensen overgedragen wanneer ze gebeten worden door een chigger (mijtenlarve). Symptomen Diagnose
De diagnose van scrub typhus wordt gesteld op basis van de symptomen bij mensen die onlangs in een gebied zijn geweest waar scrub typhus veel voorkomt (zoals Centraal-Azië, Zuidoost-Azië, Zuid-Azië en Noord-Australië) en die hebben deelgenomen aan buitenactiviteiten, zoals kamperen of het bezoeken van boerderijen, waardoor ze kunnen worden blootgesteld aan muggenbeten. Om de diagnose te bevestigen kunnen artsen een immunofluorescentie-onderzoek doen, waarbij een monster van de huiduitslag (biopsie) wordt gebruikt. Of ze kunnen de polymerase kettingreactie (PCR) techniek gebruiken om de bacterie sneller op te sporen. Artsen kunnen bloedonderzoek doen om antilichamen tegen de bacterie op te sporen. De test ëën keer doen is echter niet voldoende. De test moet 1 tot 3 weken later worden herhaald om na te gaan of het gehalte aan antilichamen is gestegen. Deze tests helpen artsen dus niet om de infectie onmiddellijk nadat iemand ziek is geworden vast te stellen, maar kunnen wel helpen om de diagnose later te bevestigen. Preventie Als mensen in contact kunnen komen met de muggen, moeten ze insectenwerende middelen zoals DEET (diethyltoluamide) gebruiken. Behandeling
De behandeling van scrub typhus bestaat meestal uit het antibioticum doxycycline, dat via de mond wordt ingenomen. Mensen nemen dit antibioticum tot ze beter worden en 48 uur geen hoge koorts hebben gehad, maar ze moeten het ten minste 7 dagen innemen. Met behandeling, herstellen mensen snel. Bronnen:
|