| Aanhoudende genitale opwindingsstoornis | meer vrouwen |
|
Meer Seksuele functie en disfunctie bij vrouwen: |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
|
Wat is het? Persisterende genitale opwindingsstoornis is overmatige ongewenste lichamelijke (genitale) opwinding, waarbij sprake is van verhoogde bloedtoevoer naar de genitale organen en, bij vrouwen, verhoogde vaginale afscheiding, zonder enig verlangen naar seksuele activiteit. |
Wat de oorzaak is van persisterende genitale opwindingsstoornis is onbekend. Het kan voorkomen bij mannen of vrouwen en kan worden uitgelokt door seksuele of niet-seksuele activiteit of door geen duidelijke stimulus. Angst en zorgen over wanneer de stoornis zal terugkeren kunnen de stoornis in stand houden. Strakke bekkenspieren kunnen bijdragen aan de symptomen - aanhoudende ongemakkelijke tintelingen of kloppingen in en rond het genitale gebied.
Bij persisterende genitale opwindingsstoornis bij vrouwen treden lichamelijke veranderingen op die gewoonlijk worden uitgelokt door seksuele stimulatie, ook al heeft de vrouw geen zin in seksuele activiteit en is ze niet mentaal of emotioneel (subjectief) opgewonden. De bloedstroom naar de clitoris neemt toe, waardoor de clitoris (die overeenkomt met de penis bij mannen) en vaginale wanden opzwellen (een proces dat engorgement wordt genoemd). De verhoogde bloedstroom zorgt ervoor dat de vaginale afscheidingen (die voor smering zorgen) toenemen. Het genitale gebied kan tintelen of kloppen. De sensaties houden uren of dagen aan. De meeste vrouwen beschouwen deze veranderingen als opdringerig en vinden ze vervelend en gênant.
Artsen stellen de diagnose persisterende genitale opwindingsstoornis op basis van de karakteristieke symptomen, maar alleen als vrouwen er veel last van hebben.
Behandeling
- bekkenbodemfysiotherapie
- psychologische therapieën
De behandeling van persisterende genitale opwindingsstoornis is onduidelijk.
In het begin kunnen orgasmes (inclusief zelfgestimuleerde orgasmes) tijdelijke verlichting brengen, maar ze worden vaak minder effectief en zijn een onbevredigende, onpraktische oplossing.
Fysiotherapie voor de bekkenbodem, waaronder spierontspanningsoefeningen met biofeedback, kan helpen, vooral in combinatie met op mindfulness gebaseerde cognitieve therapie.
Een selectieve serotonine heropnameremmer (SSRI), een antidepressivum, kan effectief zijn, maar er is weinig bewijs om het nut ervan te ondersteunen.
Eenvoudige erkenning van het bestaan van deze stoornis, met de geruststelling dat ze spontaan kan verdwijnen, kan sommige vrouwen helpen. Informatie over de stoornis en steun zijn ook nuttig, net als specifieke behandeling van angst, waaronder psychologische therapieën en/of medicijnen.
Bronnen: