| Inleiding tot beten en steken | meer verwonding en vergiftiging |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Veel wezens, waaronder mensen, bijten wanneer ze bang of geprovoceerd worden. Andere zijn:
Bijtwonden kunnen variëren van oppervlakkige schrammen tot grote wonden en worden vaak geïnfecteerd met bacteriën uit de mond van het bijtende dier.
Bepaalde dieren, insecten en geleedpotigen kunnen gif injecteren via hun monddelen of een angel. Deze giffen variëren in giftigheid van mild tot levensbedreigend. Zelfs licht giftig gif kan ernstige allergische reacties veroorzaken. Wezens die bekend staan om hun stekende beten zijn onder andere:
- Andere hagedissen dan leguanen
- Bijen, wespen, horzels (=hoornaar) en mieren
- Duizend- en miljoenpoten
- Insecten
- Kwallen
- Pijlstaartroggen
- Rups van de Hermelijnvlinder
- Schorpioenen
- Zee-egels
- Slangen
- Spinen
- Weekdieren
Artsen diagnosticeren de meeste beten en steken door met de persoon te praten en hem of haar te onderzoeken. Als een wond diep is, worden soms röntgenfoto's of andere beeldvormende onderzoeken gedaan om te zoeken naar tanden of ander verborgen vreemd materiaal. De meest effectieve manier om infectie en littekenvorming te voorkomen is meestal een grondige reiniging en goede wondverzorging, die zo snel mogelijk wordt uitgevoerd. Artsen vragen meestal naar iemands tetanusvaccinatiegeschiedenis. Indien nodig wordt een boostervaccin gegeven.
Bronnen: