| Loslating van het netvlies | meer ogen |
| Retinale loslating | |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
|
Wat is het? Loslating van het netvlies (het transparante, lichtgevoelige weefsel achter in het oog) is het loskomen van het netvlies van de onderliggende laag waaraan het vastzit. |
- mensen merken een plotselinge toename van zwevende deeltjes, een plotseling optreden van flitsende lichtjes, een gordijn of sluier voor het gezichtsveld of een plotseling verlies van het gezichtsvermogen.
- artsen stellen de diagnose door met een oftalmoscoop in het oog te kijken.
- de meeste netvliesloslatingen kunnen worden hersteld, waardoor het gezichtsvermogen gedeeltelijk kan worden hersteld als dit snel na het optreden van de loslating gebeurt.
Een netvliesloslating kan beginnen in een klein gebied, meestal als gevolg van een scheurtje in het netvlies (een scheur of, minder vaak, een gaatje). Als het kleine gebied niet snel weer wordt vastgemaakt, kan het hele netvlies losraken. Scheurtjes in het netvlies die kunnen leiden tot netvliesloslating komen vaker voor bij mensen die het volgende hebben of hebben gehad:
- ernstige bijziendheid (myopie)
- staaroperatie
- een oogletsel
- lattice-retinale degeneratie (een veelvoorkomende aandoening die wordt gekenmerkt door verdunning en littekenvorming, meestal langs de rand of periferie van het netvlies)
- een familiegeschiedenis van netvliesloslating
Wanneer het netvlies loslaat, raakt het een deel van zijn bloedtoevoer kwijt. Tenzij het netvlies weer wordt vastgemaakt, kan het door een gebrek aan bloed permanent beschadigd raken. (Zie ook Overzicht van netvliesaandoeningen.)
Soms wordt een netvliesloslating niet veroorzaakt door een scheur. Sommige loslatingen worden veroorzaakt door complicaties van ziekten die het netvlies beschadigen (zoals diabetes, dat diabetische retinopathie kan veroorzaken). Vloeistof of bloed uit een beschadigd bloedvat kan zich ook ophopen tussen het netvlies en het onderliggende weefsel, waardoor een loslating ontstaat.
Symptomen
Een netvliesloslating is pijnloos. Mensen zien meestal een toename van zwevende objecten (floaters – objecten die door het gezichtsveld van een persoon lijken te bewegen) of veel flitsen van fel licht die minder dan een seconde duren (fotopsieën) en hebben wazig zicht. Het perifere zicht gaat meestal als eerste verloren en het gezichtsverlies breidt zich uit naarmate de loslating vordert. Het gezichtsverlies veroorzaakt een grijze waas in het gezichtsveld of lijkt op een gordijn of sluier die voor het gezichtsveld valt.
Mensen kunnen bloed hebben in het geleiachtige weefsel (glasvocht) achter in het oog (glasvochtbloeding). Als de macula (het centrale deel van het netvlies) losraakt, verslechtert het gezichtsvermogen snel en wordt alles wazig. Sommige netvliesloslatingen veroorzaken in eerste instantie geen symptomen.
Diagnose
- onderzoek van het oog door een arts
- soms echografie
Na het toedienen van oogdruppels om de pupil te verwijden, onderzoeken artsen het netvlies met een oftalmoscoop en kunnen ze meestal een loslating zien. Als de loslating niet zichtbaar is, kan een echografie van het oog helpen om deze te identificeren.
Behandeling
- chirurgische reparatie
- voor loslatingen die worden veroorzaakt door vochtlekkage en zonder netvliesbreuk, medicijnen
De meeste netvliesloslatingen kunnen worden hersteld. De chirurg dicht netvliesbreuken af met laserchirurgie of bevriezingsbehandeling (cryotherapie). Bij grote netvliesloslatingen kan de chirurg het netvlies en de oogwand weer aan elkaar bevestigen door een siliconenband rond het oog te plaatsen (een zogenaamde sclerale buckle) of door het glasvocht achter de lens en voor het netvlies te verwijderen met een operatie die vitrectomie wordt genoemd. Vaak wordt een gasbel gebruikt om het netvlies op zijn plaats te houden. Bij kleine loslatingen kan laserchirurgie voorkomen dat het netvlies verder loslaat, of kan het netvlies opnieuw worden vastgezet met behulp van cryotherapie en een gasbel (een procedure die pneumatische retinopexie wordt genoemd).
Loslatingen die worden veroorzaakt door een ziekte die het netvlies aantast (zoals diabetes) kunnen worden behandeld met een vitrectomie.
Loslatingen die worden veroorzaakt door vochtlekkage en waarbij geen sprake is van een scheur in het netvlies, kunnen worden behandeld met corticosteroïden of medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken (immunosuppressiva, zoals methotrexaat en azathioprine) die via de mond worden ingenomen. Corticosteroïden kunnen ook worden toegediend als een geïmplanteerde injectie in het oog, die langzaam een constante hoeveelheid corticosteroïden afgeeft.
Prognose
Een operatie helpt meestal om verder verlies van het gezichtsvermogen te voorkomen. Het gezichtsvermogen herstelt zich vaak, behalve in de volgende gevallen:
- het netvlies is al enkele dagen of weken losgeraakt
- er is bloedverlies of littekenvorming opgetreden
- de macula is losgeraakt of beschadigd
Bronnen: