| Preventieve zorgbezoeken voor adolescenten | meer kinderen |
|
Meer: Gezondheidstoezicht op gezonde kinderen: |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
Jaarlijkse zorgbezoeken (ook wel 'well child'-bezoeken genoemd) stellen artsen en andere zorgprofessionals in staat om de fysieke groei en seksuele rijping (puberteit) te monitoren en advies en begeleiding te bieden. De jaarlijkse zorgbezoeken voor adolescenten beginnen op 11-jarige leeftijd en duren tot ongeveer 21 jaar.
Routinematige zorg omvat ook het controleren van het vaccinatiedossier en het toedienen van aanbevolen vaccins.
Artsen kunnen ook activiteiten zoals deelname aan sport, kunst en vrijwilligerswerk stimuleren. De meeste artsen voeren privégesprekken met adolescenten en onderzoeken deze, hoewel ouders kunnen worden uitgenodigd om deel te nemen, hun zorgen te delen en aan het begin of einde van het bezoek hun eigen begeleiding en advies te krijgen.
(Zie ook Problemen bij adolescenten.)
Onderzoek
Bij elk bezoek kunnen screenings worden uitgevoerd en vaccinaties worden gegeven, afhankelijk van het schema.
De lengte, het gewicht en de bloeddruk van de adolescent worden bij elk jaarlijks zorgbezoek gemeten. Vervolgens voert de arts een volledig lichamelijk onderzoek uit.
Zodra kinderen adolescenten worden, vereisen bepaalde lichaamsdelen een uitgebreider onderzoek. Zo zijn bijvoorbeeld huidonderzoek op acne, evaluatie van de mate van puberteit en onderzoek van de rug op scoliose bijzonder belangrijk in de adolescentie.
Een bekkenonderzoek is meestal niet nodig bij adolescente meisjes, maar kan wel zinvol zijn bij bepaalde problemen, zoals vaginale bloedingen of afscheiding, of bij vermoeden van seksueel misbruik. Het bekkenonderzoek kan een onderzoek van de uitwendige geslachtsdelen (de vulva of schaamlippen) omvatten of, indien nodig, een inwendig onderzoek.
De arts kan meisjes voorlichten over zelfonderzoek van de borsten om vertrouwd te raken met het normale uiterlijk en gevoel van hun borsten. Als meisjes veranderingen opmerken in hoe hun borsten eruitzien of aanvoelen (bijvoorbeeld knobbels, verdikking of vergroting), moeten ze een arts raadplegen. Meisjes wordt afgeraden om routinematig zelfonderzoek van de borsten te doen, bijvoorbeeld elke week of maand, omdat dit geen effectieve methode is gebleken voor screening op borstkanker.
Oudere adolescente jongens worden onderzocht op testikelmassa's en jongens van alle leeftijden op liesbreuken. De arts kan adolescente jongens voorlichten over zelfonderzoek van de testikels om massa's te identificeren.
Screening
Een bloedcholesteroltest moet worden uitgevoerd bij alle kinderen tussen 9 en 11 jaar en opnieuw tussen 17 en 21 jaar. Frequentere tests kunnen worden aanbevolen voor jonge kinderen en adolescenten met obesitas of kinderen met een familiegeschiedenis van een hoog cholesterolgehalte of hartaandoeningen.
Adolescenten worden gescreend op risicofactoren voor tuberculose (tbc) met een vragenlijst tijdens alle consulten. Risicofactoren zijn onder andere blootstelling aan tbc, geboren zijn in of gereisd zijn naar gebieden in de wereld waar tbc veel voorkomt (landen anders dan de Verenigde Staten, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland en West- en Noord-Europese landen), een familielid hebben met tbc, en ouders of naaste contacten hebben die recentelijk zijn geïmmigreerd uit een gebied waar tbc veel voorkomt of die recent in de gevangenis hebben gezeten. Personen met risicofactoren laten zich meestal screenen op tuberculose.
Zodra adolescenten seksueel actief zijn, kunnen artsen hen jaarlijks screenen op veelvoorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's), zoals gonorroe en chlamydia. De screening gebeurt met behulp van urinemonsters of monsters die uit de endeldarm, plasbuis, baarmoederhals of keel worden afgenomen.
Artsen kunnen een adolescent tussen de 15 en 18 jaar minstens één keer screenen op een infectie met het humaan immunodeficiëntievirus (hiv). Een hiv-screening moet jaarlijks worden uitgevoerd bij adolescenten die seksueel actief zijn, een andere soa hebben of drugs gebruiken of hebben gebruikt. De screening gebeurt met een bloedmonster.
Artsen beginnen over het algemeen met het screenen op baarmoederhalskanker bij vrouwen vanaf 21 jaar. De screening gebeurt met behulp van monsters van cellen die uit de baarmoederhals worden afgenomen (uitstrijkje).
Iedereen tussen de 18 en 79 jaar zou routinematig minstens één keer gescreend moeten worden op een hepatitis C-virus (HCV)-infectie. Mensen met een verhoogd risico op een HCV-infectie, inclusief mensen die drugs hebben gebruikt of momenteel injecteren, zouden jaarlijks getest moeten worden op een HCV-infectie en opnieuw beoordeeld moeten worden. De screening vindt plaats door middel van een bloedmonster.
Een routinematig consult bij de huisarts bestaat voor het grootste deel uit een psychosociaal screeningsgesprek en counseling. Het screeningsgesprek omvat vragen over de thuissituatie, schoolprestaties en -doelen, activiteiten en hobby's, risicogedrag, geestelijke en emotionele gezondheid. Counseling richt zich meestal op fysieke en psychosociale ontwikkeling, een gezonde levensstijl en blessurepreventie.
Veiligheid
Blessurepreventie wordt met adolescenten besproken. Counseling omvat doorgaans een breed scala aan onderwerpen, zoals:
- het belang van het dragen van een veiligheidsgordel
- de gevaren van rijden onder invloed en sms'en tijdens het rijden
- de gevaren van het ontwikkelen van een drugs- of alcoholverslaving
- verantwoord seksueel gedrag
- gevaren van internet en apps en passende voorzorgsmaatregelen
- geweldspreventie
Voeding en beweging
Overgewicht en obesitas komen veel voor in de Verenigde Staten en worden geassocieerd met hart- en vaatziekten en diabetes type 2. Om het risico op obesitas te verminderen, moeten ouders adolescenten gezonde voedingskeuzes blijven bieden en hun inname van ongezond voedsel beperken. Frisdrank en overmatig vruchtensap drinken worden in verband gebracht met obesitas.
Inactiviteit is direct gekoppeld aan obesitas. Schermtijd (bijvoorbeeld televisie, videogames, mobiele telefoons en andere draagbare apparaten, en niet-educatieve computertijd) kan leiden tot inactiviteit en obesitas. Beperkingen op de tijd die een kind besteedt aan het gebruik van apparaten met schermen moeten vanaf de geboorte beginnen en gedurende de hele adolescentie worden gehandhaafd. Deelname aan sport en lichaamsbeweging moet worden aangemoedigd naarmate adolescenten ouder worden.
Bronnen: