|
Sociaal in Frankrijk
Bron: Esther Verhoef, 2009. Wonen op vakantie. ISBN: 9789041411525. Kopen dat boek! Leest heerlijk weg. Het sociale leven is in Frankrijk een beetje ingewikkelder dan in Nederland, hebben wij ondervonden. En dan doel ik niet alleen op de taal. Hier, in het diepe zuiden, niet ver van de Spaanse grens, gelden strikte sociale regels waar je als Noord-Europeaan zeker in het begin behoorlijk aan moet wennen. Maar je moet ze je wel degelijk eigen maken, wil je niet als lompe, onverschillige of zelfs asociale noorderling worden bestempeld. Integreren kun je leren! Level 1. Om te beginnen wordt vrijwel iedereen die je a la campagne in het dorp, bij je huis of op een boswandeling tegenkomt begroet met een enthousiast uitgesproken 'bonjóúr', met een hoger en vrolijk uitgesproken 'jour'. Level 2. Zijn het mensen die je wat regelmatiger tegenkomt, zoals de postbode, dan wordt het bonjour vergezeld van een handdruk. Kom je de goede man of vrouw op dezelfde dag wéér tegen, dan is het 'rebonjour', zonder handdruk. Bij de derde keer kun je het beter laten bij een knik en een glimlach, want als je dan in je integratie-enthousiasme nog eens een bonjour of rebonjour ontvalt, zou je bij sommige zuurpruimen de indruk kunnen wekken dat je bent vergeten dat je deze persoon vandaag al eerder was tegengekomen. En daarmee zeg je in wezen dat die persoon je niet bovenmatig boeit. Dat is niet zo beleefd. Level 3. Tot dusver is het nog goed te volgen, toch? Ingewikkelder wordt het als je mensen wat beter leert kennen. Je hebt bijvoorbeeld een gesprek met ze gehad, bent een keertje uitgenodigd voor een aperitief, het is de vader of moeder van een vriendje van jouw kind, noem maar op: bonjour en een hand voldoen dan vaak niet meer. Dan wordt het voortaan bonjour én twee kussen. Niet te klef trouwens; gewoon op/langs de wang en luchtig. Vrouwen kussen onderling, mannen kussen vrouwen en andersom, maar mannen kussen nooit mannen, zoals gebruikelijk is in nog zuidelijker landen. Mannen komen onderling nooit verder dan level 2 en blijven elkaar dus gewoon een hand geven. Dat kussen is best lastig. Want Nederlanders zijn nu eenmaal gewend om tijdens het handenschudden te kussen, dat hoort bij elkaar. Steekje hier echter je hand uit naar iemand met wie je in level 3 bent beland, dan is het subiet foute boel. Gekust wordt er nu niet meer, want jij liet met die uitgestoken hand immers weten daar geen prijs meer op te stellen. De arme man of vrouw is door jou persoonlijk gedegradeerd naar level 2. Tip: die armen en handen van je laat je in een level 3-begroeting langs je lichaam hangen. Dan kunnen er geen misverstanden ontstaan. En dat is er moeilijker 'uit te trainen' dan je denkt. Het gebeurt me na drie jaar nog regelmatig.
Wat nu als je in de supermarkt iemand tegenkomt waarmee je op level 2 of 3 zit? In Nederland steek je je hand op: "Hoi!".
Hier kan dat niet, écht niet, want je bent al op het niveau van handen schudden of kussen beland.
Dus glimlach je, zeg je bonjour en je schudt de persoon de hand of geeft/ontvangt twee kussen – vaak gepaard met beleefdheden zoals 'ca va'?
Zo ook als je die persoon in de stad tegenkomt, in een restaurant, parkeergarage, op het gemeentehuis, al joggende, ga zo maar door.
En er gaat dus wat extra tijd en denkwerk in zitten, in de Franse omgangsvormen, wil je niet als 'sauvage' worden bestempeld. Wees gewaarschuwd. frankrijk-blog opvallende Franse wetten Fransen doen sommige dingen anders stokbrood etiquette kaas etiquette niet tegen een Fransman zeggen cheaptickets do en don't
eten in Duitsland
|
||||||