Asymptomatische bacteriurie meer nieren, urinewegen  

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?
Asymptomatische bacteriurie is een aandoening waarbij grotere aantallen bacteriën dan normaal aanwezig zijn in de urine, maar waarbij geen symptomen optreden.

Asymptomatische bacteriurie komt vaak voor bij bepaalde groepen mensen, zoals mensen bij wie gedurende langere tijd blaaskatheters zijn ingebracht. Asymptomatische bacteriurie wordt normaal gesproken niet behandeld omdat het moeilijk kan zijn om de bacteriën uit te roeien en complicaties meestal zeldzaam zijn. Bovendien kan het geven van antibiotica de balans van bacteriën in het lichaam veranderen, waardoor soms bacteriën gedijen die moeilijker te elimineren zijn.

Een uitzondering is als de persoon een aandoening heeft die een urineweginfectie bijzonder riskant maakt. Dergelijke aandoeningen kunnen zijn:

Een blaasontsteking (cystitis) kan bijvoorbeeld de zwangerschap ernstig compliceren door naar de nieren te stijgen en een nierontsteking (pyelonefritis) te veroorzaken, wat tot vroegtijdige weeën kan leiden. Een urineweginfectie kan ook een getransplanteerde nier beschadigen. Een urineweginfectie kan een mogelijk fatale bloedbaaninfectie (sepsis) veroorzaken bij mensen van wie het immuunsysteem wordt onderdrukt door een geneesmiddel of aandoening. Soms wordt het immuunsysteem onderdrukt na chemotherapie tegen kanker. Asymptomatische bacteriurie wordt soms ook behandeld bij mensen die bepaalde soorten nierstenen hebben die niet kunnen worden verwijderd (en dus herhaalde urineweginfecties veroorzaken) en bij mensen die een chirurgische ingreep aan de urinewegen moeten ondergaan.

Omdat asymptomatische bacteriurie meestal niet wordt behandeld, doen artsen meestal geen testen om het te identificeren, tenzij de persoon een aandoening heeft die een dergelijke behandeling rechtvaardigt. Bacteriurie kan worden bevestigd door een urinekweek, waarbij bacteriën uit een urinemonster worden gekweekt in een laboratorium om de aantallen en het type bacteriën te identificeren. Nieuwere moleculaire urinetesten kunnen soms ongebruikelijke ziekteverwekkers voor terugkerende urineweginfecties en ziekteverwekkers die resistent zijn tegen behandeling aantonen. Als behandeling gerechtvaardigd is, wordt een antibioticatherapie gegeven.

Wist je dat...
  • de meeste mensen die een teveel aan bacteriën in de urine hebben en geen symptomen vertonen, hoeven niet behandeld te worden


Bronnen:

Laatste wijziging: 09 november 2023

  Einde van de pagina