| Chancroid ulcus molle; zachte sjanker; weke sjanker | meer infecties meer soa's |
|
|
 |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
In ontwikkelde landen is chancroid zeldzaam. In 2018 werden slechts 3 gevallen van chancroid gemeld in de Verenigde Staten. Maar het is een veel voorkomende oorzaak van genitale zweren in een groot deel van de ontwikkelingslanden. Omdat chancroid genitale zweren veroorzaakt, hebben mensen die het hebben een grotere kans om besmet te raken met het humane immunodeficiëntievirus (HIV) en dit virus te verspreiden.
Symptomen
De symptomen beginnen 3 tot 7 dagen na de infectie. Er ontstaan kleine, pijnlijke blaasjes op de genitaliën of rond de anus, die snel openbarsten en ondiepe, open zweertjes vormen met rafelige randen. Deze zweertjes kunnen groter worden en zich samenvoegen. Soms worden deze zweertjes dieper en beschadigen ze andere weefsels.
De lymfeklieren in de lies kunnen gevoelig, vergroot en samengeklit worden en pusverzamelingen (abcessen) vormen die bubo's worden genoemd. De huid boven het abces kan rood en glanzend worden en kan afbreken en pus uit de lymfeklieren op de huid lozen. Er kunnen zweren ontstaan op andere delen van de huid.
Diagnose
- evaluatie door een arts
- kweek van een pus- of vloeistofmonster
Artsen vermoeden chancroïd bij mensen met een of meer pijnlijke genitale zweren (ulcera) zonder duidelijke oorzaak, vooral als ze in gebieden zijn geweest waar de infectie veel voorkomt.
Gewoonlijk nemen artsen een monster van pus of vocht van een zweer en sturen dat naar een laboratorium om te worden gekweekt. Het kweken en identificeren van deze bacteriën is echter moeilijk, zodat de diagnose meer berust op de symptomen en de waarschijnlijkheid dat men aan de infectie is blootgesteld.
Specifieke tests voor chancroïd zijn niet gemakkelijk beschikbaar, maar bloedonderzoek kan worden gedaan om andere oorzaken uit te sluiten, zoals syfilis en HIV-infectie.
Preventie
De volgende algemene maatregelen kunnen helpen om chancroid (en andere seksueel overdraagbare aandoeningen) te voorkomen:
- regelmatig en correct gebruik van condooms
- vermijding van onveilige sekspraktijken, zoals vaak van sekspartner wisselen of geslachtsgemeenschap hebben met prostituees of met partners die andere sekspartners hebben
- een snelle diagnose en behandeling van de infectie (om verspreiding naar andere mensen te voorkomen)
- identificatie van de seksuele contacten van geïnfecteerde personen, gevolgd door counseling of behandeling van deze contacten
Geen seks hebben (anaal, vaginaal of oraal) is de meest betrouwbare manier om seksueel overdraagbare infecties te voorkomen, maar is vaak niet realistisch.
Behandeling
- een antibiotica
Verschillende antibiotica zijn effectief tegen chancroïd. De volgende middelen kunnen worden gebruikt:
- ceftriaxon in een enkele injectie in een spier
- azitromycine in een eenmalige dosis via de mond
- ciprofloxacine via de mond gedurende 3 dagen
- erytromycine via de mond gedurende 7 dagen
Als builen ongemak veroorzaken, kunnen artsen een incisie maken om ze af te voeren. Deze behandeling wordt alleen uitgevoerd als mensen antibiotica nemen om de infectie onder controle te houden.
Als de eerste testresultaten voor syfilis en HIV-infectie negatief zijn, raden artsen aan dat mensen met chancroid over 3 maanden terugkomen om opnieuw te worden getest op syfilis en HIV-infectie, die ook aanwezig kunnen zijn.
Als sekspartners seksueel contact hebben gehad met de besmette persoon gedurende de 10 dagen voordat de symptomen van de persoon begonnen, worden ze onderzocht en behandeld, ongeacht of ze symptomen van chancroïd hebben.
Bronnen:
- Merck Manual, professional version
- Merck Manual, consumer version
- Beers, Marc H. (red.), 2005, 2e druk. Merck Manual Medisch Handboek. Bohn Stafleu van Loghum. 1970 blz. ISBN 978-90-313-4300-5. blz.1190
- Wiki Nederlandstalig
- Wiki Engelstalig
| Laatste wijziging: 06 augustus 2022 | Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |