Niet-infectieuze endocarditis meer hart en bloedvaten   Zie ook infectieuze endocarditis  Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals. Wat is het? Niet-infectieuze endocarditis is de vorming van bloedstolsels op hartkleppen en de bekleding van het hart. symptomen treden op wanneer een bloedstolsel losraakt en elders in het lichaam slagaders blokkeert de diagnose wordt gesteld door echocardiografie en bloedkweken de behandeling bestaat uit het toedienen van anticoagulantia Bij endocarditis gaat het meestal om een infectie van de binnenbekleding van het hart (endocardium) en/of de hartkleppen (infectieuze endocarditis). Endocarditis kan echter ook zonder infectie optreden. Deze vorm wordt niet-infectieuze endocarditis genoemd. Niet-infectieuze endocarditis ontstaat wanneer zich op beschadigde hartkleppen vezelige bloedklonters zonder micro-organismen (steriele vegetaties) vormen. De beschadiging kan het gevolg zijn van een aangeboren afwijking, reumatische koorts of een auto-immuunziekte (waarbij antilichamen de hartkleppen aanvallen). In zeldzame gevallen is schade het gevolg van het inbrengen van een katheter in het hart. Het grootste risico lopen mensen met de volgende aandoeningen: systemische lupus erythematosus (een auto-immuunziekte) antifosfolipidensyndroom (een aandoening van overmatige bloedstolsels) long-, maag- of pancreaskanker tuberculose longontsteking sepsis (een ernstige bloedinfectie) uremie (de ophoping van afvalstoffen in het bloed) brandwonden Niet-infectieuze endocarditis kan, net als infectieuze endocarditis, lekkende hartkleppen veroorzaken of hartkleppen die niet normaal opengaan. Slagaders kunnen verstopt raken als vegetaties losraken (emboli worden), via de bloedbaan naar andere delen van het lichaam reizen en daar in een slagader terechtkomen en deze blokkeren. Soms kan een verstopping ernstige gevolgen hebben. Verstopping van een slagader naar de hersenen kan een beroerte veroorzaken, en verstopping van een slagader naar het hart kan een hartaanval veroorzaken. Organen die vaak worden aangetast zijn de longen, de nieren, de milt en de hersenen. Emboli verplaatsen zich ook vaak naar de huid en de achterkant van het oog (retina). Een slechte werking van de hartkleppen kan hartfalen veroorzaken. Symptomen van hartfalen zijn hoesten, kortademigheid en zwelling van de benen. Symptomen van niet-infectieuze endocarditis treden op wanneer zich emboli vormen. De symptomen zijn afhankelijk van het deel van het lichaam dat is aangetast. Diagnose    echocardiografie bloedkweken Een onderscheid maken tussen niet-infectieuze en infectieuze endocarditis is moeilijk, maar belangrijk omdat de behandeling verschilt. Niet-infectieuze endocarditis kan worden gediagnosticeerd wanneer echocardiografie vegetaties op de hartkleppen aantoont. Echocardiografie kan niet vaststellen of de vegetaties geïnfecteerd zijn. Om na te gaan of er micro-organismen aanwezig zijn, worden bloedkweken gedaan. Als de bloedkweek geen bacteriën of andere micro-organismen aantoont, is het waarschijnlijker dat de endocarditis niet besmettelijk is. Bloedonderzoek naar stoffen die kunnen wijzen op de oorzaak van niet-infectieuze endocarditis kan nodig zijn. Behandeling    behandeling van onderliggende ziekte anticoagulantia Anticoagulantia, zoals warfarine en heparine, kunnen worden gebruikt om stolling te voorkomen, maar het nut ervan is niet bevestigd. Elke onderliggende ziekte die heeft bijgedragen tot de ontwikkeling van niet-infectieuze endocarditis moet worden behandeld. De prognose is over het algemeen slecht, meer vanwege de ernst van de onderliggende aandoening dan vanwege het hartprobleem. Bronnen: Merck Manual, professional version Merck Manual, consumer version Wiki Nederlandstalig Wiki Engelstalig Laatste wijziging: 10 juni 2022   Einde van de pagina