Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version. Lees meer over de Merck Manuals.
(Zie ook Overzicht van Bacteriën.) Erysipelothrix-bacteriën komen wereldwijd veel voor en kunnen verschillende dieren infecteren, waaronder schelpdieren, vissen, vogels, zoogdieren (vooral varkens) en insecten. Mensen kunnen besmet raken door een prik- of schaafwond die ontstaat bij het hanteren van besmet dierlijk materiaal (zoals besmette karkassen of vis). Het risico is verhoogd voor slagers, mensen die in slachthuizen werken, boeren, koks en vissers. Mensen kunnen ook besmet raken wanneer ze gebeten worden door een besmette kat of hond. Pinkhof: Erysipeloïd vormt beroepsziekte van veehouders, slachters, slagers, vishandelaren en dierenartsen. Symptomen In zeldzame gevallen verspreidt de Erysipelothrix-bacterie zich via de bloedbaan en infecteert gewrichten of hartkleppen. Diagnose
Om de diagnose erysipeloïd te stellen, kunnen artsen een weefselmonster van de geïnfecteerde huid nemen en dit naar een laboratorium sturen waar bacteriën, indien aanwezig, kunnen worden gekweekt (gekweekt) en geïdentificeerd. Als artsen vermoeden dat een gewricht of hartklep geïnfecteerd is, nemen ze een monster van gewrichtsvloeistof of bloed en controleren dit op de Erysipelothrix-bacterie. Artsen kunnen de polymerasekettingreactietechniek (PCR) op het monster gebruiken om de hoeveelheid genetisch materiaal (DNA) van de bacterie te vergroten. Deze techniek helpt artsen om de bacterie sneller op te sporen. Behandeling
Als er bij erysipeloïd alleen de huid is aangetast, geven artsen mensen meestal gedurende een week antibiotica via de mond, zoals penicilline of ampicilline, ciprofloxacine of clindamycine. Als de Erysipelothrix-bacterie zich heeft verspreid, geven artsen gedurende langere tijd antibiotica via een ader. Als een hartklep geïnfecteerd is, moet deze vaak worden vervangen. Bronnen:
|