| Overzicht van schimmelinfecties van de huid | meer huid |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Schimmels leven meestal op vochtige plaatsen op het lichaam waar huidoppervlakken elkaar raken: tussen de tenen, in de genitaliën en onder de borsten. Gisten en schimmels zijn soorten schimmels.
Candida en Malassezia furfur zijn gisten die veel voorkomende schimmelinfecties veroorzaken.
Epidermophyton, Microsporum en Trichophyton zijn dermatofyten die schimmelinfecties veroorzaken. Dermatofyten zijn schimmels (een soort schimmels).
Veel van deze schimmels leven alleen in de buitenste laag van de huid (hoornlaag) en dringen niet dieper door.
Mensen met obesitas hebben meer kans op deze infecties omdat ze te veel huidplooien hebben, vooral als de huid binnen een huidplooi geïrriteerd raakt en kapot gaat (intertrigo). Mensen met diabetes zijn ook vatbaarder voor schimmelinfecties.
Vreemd genoeg kan een schimmelinfectie op een deel van het lichaam uitslag veroorzaken op andere delen van het lichaam die niet geïnfecteerd zijn. Een schimmelinfectie op de voet kan bijvoorbeeld een jeukende, hobbelige uitslag op de vingers veroorzaken. Deze uitbarstingen, dermatofytische reacties genoemd, zijn allergische reacties op de schimmel. Ze zijn niet het gevolg van het aanraken van het geïnfecteerde gebied.
Diagnose
- huidafkrabsels of -kweken
Artsen kunnen een schimmelinfectie vermoeden als ze een rode, geïrriteerde of schilferige uitslag zien op een van de vaak aangetaste plekken.
Ze kunnen de diagnose van een schimmelinfectie meestal bevestigen door een klein stukje huid af te schrapen en dit onder een microscoop te laten onderzoeken of in een kweekmedium te plaatsen waar de specifieke schimmel kan groeien en geïdentificeerd kan worden.
Behandeling
- schimmelwerende medicijnen
- maatregelen om vocht te voorkomen
Schimmelinfecties worden meestal behandeld met antischimmelmedicijnen, meestal met middelen die direct op het aangetaste gebied worden aangebracht (topische middelen genoemd). Topische geneesmiddelen kunnen crèmes, gels, lotions, oplossingen of shampoos zijn.
Schimmelwerende middelen kunnen ook via de mond worden ingenomen.
Naast medicijnen kunnen mensen ook maatregelen nemen om de aangetaste gebieden droog te houden, zoals poeders aanbrengen of schoenen met open tenen dragen.
Corticosteroïden kunnen de ontsteking en jeuk als gevolg van sommige infecties helpen verlichten, maar deze mogen alleen worden gebruikt op voorschrift van een arts.
Enkele antischimmelmiddelen die op de huid worden aangebracht (lokale geneesmiddelen)
|
Bronnen:
| Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |