Lymfocytaire choriomeningitis meer infecties  

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?
Lymfocytaire choriomeningitis is een virale infectie die meestal een griepachtige ziekte veroorzaakt, soms met huiduitslag, gewrichtspijn of infecties in andere delen van het lichaam.

  • de meeste mensen raken besmet wanneer ze stof inademen of voedsel eten dat besmet is met de urine, uitwerpselen of een ander lichaamsvocht van een besmette muis of hamster
  • de meeste mensen met lymfocytaire choriomeningitis hebben geen of milde symptomen, maar sommigen hebben een griepachtige ziekte en een enkeling ontwikkelt meningitis of een herseninfectie
  • om lymfocytaire choriomeningitis vast te stellen, doen artsen een ruggenmergpunctie en bloedonderzoek om het virus op te sporen
  • de behandeling is gericht op het verlichten van de symptomen, maar als mensen meningitis of een herseninfectie hebben, worden ze in het ziekenhuis opgenomen en kunnen ze antivirale medicijnen krijgen

Het lymfocytaire choriomeningitisvirus wordt veroorzaakt door een arenavirus en wordt verspreid door knaagdieren. Meestal raken mensen besmet wanneer ze stof inademen of voedsel eten dat besmet is met de urine, uitwerpselen of een ander lichaamsvocht van een besmette hamster of grijze huismuis. Wanneer lymfocytische choriomeningitis wordt overgedragen door muizen, komt het vooral voor bij volwassenen tijdens de herfst en winter.

   Symptomen   
De meeste mensen met lymfocytaire choriomeningitis hebben geen of milde symptomen.

Symptomen, als ze optreden, ontwikkelen zich ongeveer 1 tot 2 weken nadat mensen zijn geïnfecteerd.

Sommige mensen hebben een griepachtige ziekte, met koorts, koude rillingen, een algemeen gevoel van ziekte (malaise), zwakte, spierpijn (vooral in de onderrug) en pijn achter de ogen. Mensen kunnen gevoelig zijn voor licht, hun eetlust verliezen en zich misselijk of licht in het hoofd voelen. Keelpijn komt minder vaak voor.

Na 5 dagen tot 3 weken gaat het meestal 1 of 2 dagen beter. Velen verergeren daarna. Koorts en hoofdpijn komen terug en er kan huiduitslag ontstaan. De gewrichten van de vingers en handen kunnen opzwellen. De infectie kan zich verspreiden naar de speekselklieren (wat de bof veroorzaakt) en naar de testikels.

Bij een paar mensen raken de weefsels die de hersenen en het ruggenmerg bedekken (hersenvliezen) geïnfecteerd (meningitis genoemd). Hersenvliesontsteking veroorzaakt meestal een stijve nek waardoor het moeilijk of onmogelijk is om de kin naar de borst te brengen. Zeer weinig mensen ontwikkelen een herseninfectie (encefalitis), die verlamming, bewegingsproblemen of andere symptomen van hersendisfunctie kan veroorzaken.

Als zwangere vrouwen besmet raken, kan de foetus problemen krijgen, zoals hydrocefalie (ophoping van overtollig vocht in de hersenen of hersenvliezen), chorioretinitis (een ooginfectie) en verstandelijke beperking. Chorioretinitis kan wazig zicht, oogpijn, gevoeligheid voor licht en blindheid veroorzaken. Als zwangere vrouwen tijdens het 1e trimester besmet raken, kan de foetus sterven.

   Diagnose   

  • ruggenmergpunctie
  • bloedonderzoek en kweek

Lymfocytaire choriomeningitis wordt vermoed bij mensen die typische symptomen hebben (vooral symptomen die wijzen op meningitis of een herseninfectie) en die zijn blootgesteld aan knaagdieren.

Als mensen symptomen van meningitis hebben, wordt er een ruggenprik (lumbaalpunctie) gedaan om een monster hersenvocht te verkrijgen voor analyse. (Hersenvocht is de vloeistof die door de weefsels stroomt die de hersenen en het ruggenmerg bedekken). Een monster hersenvocht wordt naar een laboratorium gestuurd om getest te worden. Als het virus bijvoorbeeld aanwezig is, kan het wordengekweekt totdat er genoeg is om het te identificeren. Of er kunnen polymerasekettingreactietechnieken (PCR) worden gebruikt om veel kopieën van het genetisch materiaal van het virus te maken. Met deze techniek kunnen artsen het virus snel en nauwkeurig identificeren.

Artsen doen ook bloedtesten om te controleren op antilichamen tegen het virus. (Antilichamen zijn eiwitten die door het immuunsysteem worden geproduceerd om het lichaam te helpen verdedigen tegen een bepaalde aanvaller, zoals het virus dat lymfocytaire choriomeningitis veroorzaakt).

   Behandeling   

  • ondersteunende zorg
  • soms ribavirine

De behandeling van lymfocytaire choriomeningitis is gericht op het verlichten van de symptomen en het in stand houden van de vitale functies. De benodigde maatregelen zijn afhankelijk van de ernst van de ziekte.

Mensen met meningitis of een herseninfectie worden opgenomen in het ziekenhuis en kunnen worden behandeld met het antivirale medicijn ribavirine.

corticosteroïden kunnen soms helpen.

   Prventie   
Het voorkomen van blootstelling aan de urine en uitwerpselen van knaagdieren kan infectie helpen voorkomen. Het volgende kan helpen:

  • lucht voor het schoonmaken gesloten ruimtes waar muizen zijn geweest
  • maak voor het vegen of schoonmaken oppervlakken nat met een 10% bleekmiddeloplossing
  • vermijd het opdwarrelen van stof
  • dicht openingen af waar knaagdieren kunnen binnendringen
  • doe voedsel in knaagdierbestendige bakjes
  • verwijder potentiële nestplaatsen rondom het huis

Bronnen:


  Einde van de pagina