| Olfactorische referentiestoornis | meer psychisch |
| Olfactorisch Referentiesyndroom | |
| Jikoshu-kyofu | |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
|
Wat is het? Bij een olfactorische referentiestoornis (ook wel olfactorisch referentiesyndroom genoemd) zijn mensen gepreoccupeerd met de overtuiging dat ze een onaangename, vies ruikende of aanstootgevende lichaamsgeur verspreiden, terwijl dat in feite niet zo is. |
Mensen met een olfactorische referentiestoornis geloven dat ze een onaangename lichaamsgeur hebben, ook al is dat niet zo. Deze overtuiging bezorgt hen veel verdriet en zorgt er meestal voor dat ze minder goed kunnen functioneren - bijvoorbeeld doordat ze niet in het openbaar naar buiten kunnen gaan. Olfactorische referentiestoornis heeft overeenkomsten met body dysmorphic disorder en wordt geclassificeerd als een obsessief-compulsieve en aanverwante stoornis.
Meestal doen mensen met een olfactorische referentiestoornis herhaaldelijk bepaalde dingen, zoals overmatig douchen, hun tanden poetsen of zichzelf controleren op lichaamsgeur (bijvoorbeeld door aan zichzelf te ruiken), als reactie op deze preoccupatie. Deze mensen gebruiken vaak overmatig veel parfum, deodorant of mondwater om de geur die ze denken te hebben te verdoezelen. Ze kunnen ook denken dat anderen ver weg zitten, hun neus bedekken of op een negatieve manier op hen letten vanwege de waargenomen geur.
Behandeling met een selectieve serotonineheropnameremmer of clomipramine (soorten antidepressiva) kan helpen. Een atypisch neurolepticum (atypisch antipsychotica) wordt soms toegevoegd aan een van deze medicijnen.
Cognitieve gedragstherapie, vergelijkbaar met de therapie die gebruikt wordt voor lichaamsdysmorfe stoornis, kan helpen.
Bronnen:
| Laatste wijziging: 11 oktober 2023 | Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |