| Slokdarmspasme | meer spijsvertering |
| Kurkentrekker slokdarm; Distaal slokdarmspasme | |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
|
Wat is het? Slokdarmspasme is een aandoening van de ritmische golven van spiercontracties (peristaltiek) van de slokdarm. |
- de oorzaak van deze aandoening is niet bekend (idiopatisch)
- symptomen zijn pijn op de borst en moeite met slikken
- de diagnose is gebaseerd op de resultaten van bariumslik röntgenfoto's en manometrie
- de behandeling bestaat uit calciumkanaalblokkers, injecties met botulinetoxine of soms een operatie
De slokdarm is de holle buis die van de keel (farynx) naar de maag loopt (zie ook Overzicht van de slokdarm).
Bij slokdarmspasme worden de normale voortstuwende contracties die voedsel door de slokdarm bewegen periodiek vervangen door niet-voortstuwende contracties of overmatige spiersamentrekkingen die geen voedsel door de slokdarm bewegen.
|
Hoe de slokdarm werkt Als iemand slikt, beweegt het voedsel van de mond naar de keel, ook wel de keelholte genoemd (1). De bovenste slokdarmsfincter gaat open (2) zodat het voedsel de slokdarm in kan, waar spierbewegingen, peristaltiek genaamd, het voedsel naar beneden stuwen (3). Het voedsel passeert vervolgens het middenrif (4) en de onderste slokdarmsfincter (5) en gaat naar de maag. |
 |
De precieze oorzaak van slokdarmspasme is niet bekend (idiopatisch), maar vermoed wordt dat het een zenuwafwijking is.
Symptomen
Soms veroorzaakt slokdarmkramp geen symptomen.
Als er wel symptomen optreden, worden spierkrampen in de slokdarm meestal gevoeld als pijn op de borst onder het borstbeen, samenvallend met problemen met het slikken (dysfagie) van vloeistoffen (vooral erg warme of koude vloeistoffen) en vaste stoffen.
Slokdarmkramp kan ook ernstige pijn veroorzaken zonder slikproblemen. Deze pijn, die vaak wordt beschreven als een knellende pijn onder het borstbeen, kan gepaard gaan met inspanning of inspanning, waardoor het voor een arts moeilijk is om het te onderscheiden van angina pectoris (pijn op de borst als gevolg van een hartaandoening).
Diagnose
- tests om angina pectoris uit te sluiten
- bariumslik röntgenfoto's
- manometrie
Omdat de pijn op de borst bij slokdarmkramp lijkt op angina pectoris, een hartgerelateerd symptoom, voeren artsen tests uit om angina pectoris uit te sluiten. De tests kunnen bestaan uit elektrocardiografie (ECG), inspanningstests of andere tests.
Artsen doen een bariumsliktest. Bij deze test krijgen mensen barium in een vloeistof voordat er röntgenfoto's worden gemaakt. Het barium schetst de slokdarm, waardoor afwijkingen makkelijker te zien zijn. Deze test kan aantonen dat het barium niet normaal door de slokdarm beweegt en dat sommige samentrekkingen van de slokdarmwand ongecoördineerd zijn en het barium niet verplaatsen.
Drukmetingen door middel van manometrie (een test waarbij een buisje dat in de slokdarm wordt geplaatst de druk van de samentrekkingen meet) bieden de meest gevoelige en gedetailleerde analyse van de spasmen.
Behandeling
- calcium kanaal blokkers
- injecties met botulinetoxine
- soms chirurgie
Slokdarmspasmen zijn vaak moeilijk te behandelen. Calciumkanaalblokkers zoals nifedipine kunnen de symptomen verlichten door de spieren van de slokdarm te ontspannen. Tricyclische antidepressiva worden ook gebruikt om de spieren te ontspannen en kunnen ook worden gegeven.
Andere medicijnen zoals nitroglycerine, langwerkende nitraten en medicijnen met een anticholinerge werking (zoals dicyclomine) zijn minder succesvol.
In zeldzame gevallen kan een proef met botulinetoxine-injecties in de slokdarm, de onderste slokdarmsfincter of beide worden geprobeerd.
Bij sommige mensen zijn de symptomen ernstig en moeilijk te behandelen. Als medicijnen niet helpen, kan een chirurg soms de spierlaag over de hele lengte van de slokdarm doorsnijden (myotomie). Een andere mogelijkheid is dat een gastro-enteroloog deze spierlaag doorsnijdt tijdens een endoscopie.
Bronnen: