Overzicht van de slokdarm meer spijsvertering  

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

De slokdarm is de holle buis die van de keel (farynx) naar de maag loopt. Voedsel valt niet zomaar door de slokdarm in de maag. De wanden van de slokdarm duwen voedsel naar de maag door ritmische golven van spiercontracties die peristaltiek worden genoemd.

Hoe de slokdarm werkt

Als iemand slikt, beweegt het voedsel van de mond naar de keel, ook wel de keelholte genoemd (1). De bovenste slokdarmsfincter gaat open (2) zodat het voedsel de slokdarm in kan, waar spierbewegingen, peristaltiek genaamd, het voedsel naar beneden stuwen (3). Het voedsel passeert vervolgens het middenrif (4) en de onderste slokdarmsfincter (5) en gaat naar de maag.

Net onder de overgang tussen de keel en de slokdarm zit een spier die de bovenste slokdarmsfincter wordt genoemd. Iets boven de overgang tussen de slokdarm en de maag zit een andere spier die de onderste slokdarmsfincter wordt genoemd. Als de slokdarm niet in gebruik is, sluiten deze sluitspieren zodat voedsel en maagzuur niet terug de slokdarm in stromen van de maag naar de mond. Tijdens het slikken gaan de sluitspieren open, zodat het voedsel naar de maag kan stromen.

Als je ouder wordt, nemen de kracht van de slokdarmcontracties en de druk in de sluitspieren af. Hierdoor zijn oudere volwassenen vatbaarder voor een slokdarmprobleem. Deze aandoening maakt oudere volwassenen vatbaarder voor terugstromen van zuur uit de maag (gastro-oesofageale reflux of GERD), vooral als ze liggen na het eten.

Twee van de meest voorkomende symptomen van slokdarmaandoeningen zijn dysfagie (een bewustzijn van slikproblemen) en pijn op de borst of in de rug. Slikzucht en pijn op de borst of in de rug kunnen voorkomen bij elke slokdarmaandoening, waarvan slokdarmkanker de ernstigste is.

Slokdarm- en slikstoornissen omvatten het volgende:

Moeilijk slikken (dysfagie) kan het gevolg zijn van veel van deze slokdarmaandoeningen, maar ook van problemen met het zenuwstelsel.

Bij een andere slokdarmaandoening, slokdarmvarices genaamd, raken de aderen aan de onderkant van de slokdarm verwijd en gaan ze gemakkelijk bloeden.


Bronnen:


  Einde van de pagina