|
Symptomen Andere veel voorkomende symptomen zijn gegeneraliseerde vermoeidheid of zwakte, paresthesie of gevoelloosheid, en spierkrampen of spasmen. Angst en somatische symptoomstoornissen en symptomen worden vaak gemeld. Spierstijfheid kan ook aanwezig zijn; als spierzwakte niet ook aanwezig is, en de krampen ernstiger zijn, kan de stijfheid in plaats daarvan worden gecategoriseerd als kramp fasciculatiesyndroom. Kramp fasciculatie is een variant van BFS die zich presenteert met spierpijn en inspanningsintolerantie. BFS symptomen gaan meestal niet gepaard met ernstige spierzwakte en zijn meestal aanwezig wanneer de spier in rust is. Mensen met BFS kunnen een waargenomen zwakte hebben die het gevoel geeft van een vermoeid ledemaat, maar geen echte klinische zwakte is. Fasciculaties kunnen zich verplaatsen van het ene lichaamsdeel naar het andere. Oorzaak Gezondheidsangststoornis kan een oorzaak zijn bij individuen die bezorgd zijn dat ze een motorneuronziekte hebben; deze aanhoudende bezorgdheid is een psychiatrische aandoening die meestal voorkomt bij professionals in de gezondheidszorg en artsen. Er is een verband met angstniveau vastgesteld; BFS wordt naar verluidt aangetroffen bij "angstige medische studenten" en clinici jonger dan 40 jaar, en dit fenomeen dat bekend staat als "fasciculatie-angstsyndroom" wordt versterkt door toegang tot informatie op het internet. Fasciculaties kunnen worden veroorzaakt of verergerd door intensieve en lange perioden van dagelijkse lichaamsbeweging. BFS kan ook veroorzaakt worden door langdurig gebruik van anticholinergica, en fasciculaties kunnen veroorzaakt worden door ander drugsgebruik of blootstelling aan steroïden, nicotine, cafeïne, alcohol, insecticiden en pesticiden. Schildklieraandoeningen kunnen ook soortgelijke symptomen veroorzaken. Fasciculaties kunnen ook veroorzaakt worden door tekorten aan magnesium en/of calcium. Diagnose Een andere stap bij het diagnosticeren van BFS is het controleren op klinische zwakte of verslapping, die bij ernstigere aandoeningen worden gevonden. Het ontbreken van klinische zwakte samen met normale EMG-resultaten (bij mensen met alleen fasciculaties) sluit ernstigere aandoeningen grotendeels uit van een mogelijke diagnose. Bij jongere mensen met alleen fasciculaties van de onderste motorneuronen (LMN), geen spierzwakte en geen schildklierafwijkingen, stellen Turner en Talbot (2013) dat "personen jonger dan 40 jaar gerustgesteld kunnen worden zonder hun toevlucht te nemen tot elektromyografie (EMG) om de kleine maar zeer schadelijke mogelijkheid van vals-positieven te vermijden". Volgens Kincaid (1997) wordt de diagnose gesteld als er geen klinische bevinding is van neurogene ziekte; hij stelt patiënten eerst gerust dat er geen "onheilspellende ziekte aanwezig lijkt te zijn" en zegt: Ik stel voor dat patiënten als deze een jaar of langer gevolgd worden met klinische en elektromyografische onderzoeken met tussenpozen van ongeveer 6 maanden voordat men zeker wordt van de diagnose dat de fasciculaties echt goedaardig zijn." Andere publicaties bevelen een follow-up van vier of vijf jaar aan voordat de aandoening goedaardig wordt verklaard, hoewel het percentage personen dat overgaat naar een ernstiger aandoening zeer laag is. Classificatie Het benigne fasciculatiesyndroom en de variant krampfasciculatiesyndroom kunnen worden beschouwd als onderdeel van een groter ziektespectrum dat ook verworven auto-immune neuromyotonie omvat. Differentiatie Andere ernstige ziekten die onderscheiden moeten worden zijn motorneuronziekten (MND) zoals amyotrofische laterale sclerose (ALS), neuropathie, en ruggenmergziekten. Volgens Turner en Talbot (2013), "zijn de fasciculaties van MND vaak abrupt en wijdverspreid bij aanvang in een individu dat voordien geen last had van fasciculaties in de jeugd. Het is niet aangetoond dat de plaats van de fasciculaties, bijvoorbeeld die in de kuiten versus de buik, onderscheidend is voor een goedaardige aandoening. Er is tegenstrijdig bewijs over de vraag of de aard van de fasciculaties neurofysiologisch verschilt bij MND. "Het is "uitzonderlijk zeldzaam voor patiënten bij wie later de diagnose ALS gesteld wordt om zich te presenteren met alleen fasciculaties" en ALS wordt uitgesloten bij een normale EMG en geen bewijs van spieratrofie. Behandeling In gevallen die veroorzaakt worden door magnesium- of calciumtekorten, is het effectief om het tekort te verhelpen via een dieet of suppletie. Prognose Het syndroom veroorzaakt geen bekende lichamelijke schade op de lange termijn. Sommige mensen blijven angstig, zelfs nadat ze gediagnosticeerd zijn met de goedaardige aandoening en worden vaak doorverwezen naar professionals die kunnen helpen bij het begrijpen van stress en angst, of naar mensen die medicijnen kunnen voorschrijven om de angst onder controle te houden. Het is bekend dat spontane remissie optreedt, en in gevallen waarin angst verondersteld wordt een belangrijke rol te spelen, nemen de symptomen meestal af nadat de onderliggende angst is behandeld. Onderzoek Bronnen:
|
|||||||||||