Besmettelijke Mononucleosis (Mono) meer infecties  
Epstein-Barr virus
  barsvirus,  humaan herpesvirus 4,  HHV4,  EBV

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de samenvatting ('Quick Facts: Just the basics on this topic') uit de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?
Het Epstein-Barr virus is de oorzaak van een aantal ziekten, inclusief de besmettelijke mononucleosis.
Infectieuze mononucleose wordt gekenmerkt door vermoeidheid, koorts, faryngitis, en lymfadenopathie. De vermoeidheid kan weken of maanden aanhouden. Ernstige complicaties, waaronder luchtwegobstructie, miltruptuur en neurologische syndromen, komen af en toe voor. De diagnose is klinisch of met EBV-serologisch onderzoek. De behandeling is ondersteunend.

Infectieuze mononucleose, vaak mono genoemd, is een virale infectie die het meest voorkomt bij tieners en jongvolwassenen.

  • mono wordt verspreid door nauw contact, zoals zoenen, met besmette mensen
  • symptomen zijn onder meer een zeer zere keel, extreme vermoeidheid en gezwollen lymfeklieren in de hals
  • mensen met mono voelen zich meestal na ongeveer 2 weken beter, maar sommige mensen kunnen zich weken of zelfs maandenlang erg moe voelen
  • acetaminophen of ibuprofen verlaagt de koorts en vermindert de pijn

Oorzaak   
Mono wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus, een soort herpesvirus. Infectie met het Epstein-Barr-virus (EBV) komt veel voor, maar niet iedereen die het krijgt, krijgt mono. Veel mensen met een EBV-infectie hebben geen of zeer milde symptomen.

Symptomen   
Symptomen van mono zijn onder andere:

  • extreme vermoeidheid - dit is meestal het ergst gedurende de eerste 2 tot 3 weken
  • koorts, tot ongeveer 39,4° C
  • zeer zere keel - er kan pus achter in de keel zitten
  • opgezwollen lymfeklieren, vooral in uw hals (lymfeklieren zijn kleine, boonvormige onderdelen van uw immuunsysteem die infecties helpen afweren)

U kunt mono hebben zonder al deze symptomen te hebben.

Ongeveer de helft van de mensen met mono heeft een gezwollen milt. Je milt is een orgaan in de linkerkant van je buik, net onder je ribbenkast. Het is ongeveer zo groot als een vuist. De milt maakt bloedcellen die je immuunsysteem helpen en ontdoet zich ook van bloedcellen die oud of abnormaal zijn. De kans op een miltbarst is groter als je buik gewond raakt terwijl je milt opgezwollen is.

Als mono heel ernstig is, kan het een laag bloedbeeld veroorzaken en problemen met uw lever, hart en zenuwen.

Diagnose   
Artsen kunnen mono aan de hand van uw symptomen vermoeden, vooral als u gezwollen lymfeklieren in uw hals hebt. Om het zeker te weten, zullen ze bloedonderzoek doen.

Behandeling   
Er zijn geen medicijnen om mono te genezen. Antivirale geneesmiddelen helpen niet. Artsen zullen:

  • je vertellen dat je een week of twee moet rusten, wanneer je je het meest moe en zwak voelt
  • u acetaminophen of ibuprofen laten nemen tegen koorts en pijn
  • u corticosteroïden laten innemen als uw amandelen zo gezwollen en pijnlijk zijn dat u moeite heeft met slikken of ademhalen

Na twee weken, als u zich beter begint te voelen, kunt u actiever worden - maar til niets zwaars op en beoefen geen contactsporten (zoals voetbal) totdat uw arts u vertelt dat uw milt weer de normale grootte heeft.

Bronnen:

Laatste wijziging: 08 juni 2022 Colofon  Disclaimer  Privacy  Zoeken  Copyright © 2002- G. Speek
  Einde van de pagina