Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version. Lees meer over de Merck Manuals.
Zie ook Overzicht van interstitiële longziekten. Lymfangioleiomyomatose (LAM) is zeldzaam. Het komt alleen voor bij vrouwen, meestal vrouwen tussen de 20 en 40 jaar. De oorzaak is onbekend. Symptomen De aandoening ontwikkelt zich langzaam, maar uiteindelijk verslechtert de longfunctie tot ademhalingsfalen. De snelheid van progressie varieert sterk, maar de progressie kan tijdens de zwangerschap versnellen. Diagnose
Een röntgenfoto van de borst en computertomografie (CT) zijn meestal nodig voor de diagnose van lymfangioleiomyomatose. Vaak wordt een bloedtest gedaan die het niveau van vasculaire endotheliale groeifactor D (VEGF-D) meet. VEGF-D niveaus zijn meestal verhoogd bij vrouwen die LAM hebben. Als de resultaten van beeldvorming en bloedonderzoek onduidelijk zijn, kunnen artsen stukjes longweefsel wegnemen voor onderzoek onder een microscoop (longbiopsie). Longfunctietesten tonen aan dat de hoeveelheid lucht die de longen kunnen vasthouden lager is dan normaal. Behandeling
Sirolimus, een medicijn dat normaal gebruikt wordt om het immuunsysteem te onderdrukken na een niertransplantatie, lijkt de achteruitgang van de longfunctie te vertragen bij mensen met LAM. Een longtransplantatie kan de aandoening behandelen. Soms komt LAM echter terug in de getransplanteerde long. Bronnen:
|