| Monoklonale gammopathie van onbepaalde betekenis (MGUS) | meer bloed |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
|
Wat is het? Een monoklonale gammopathie van onbepaalde betekenis is een opeenhoping van monoklonale antilichamen die worden geproduceerd door abnormale maar niet-kankerachtige plasmacellen. |
Oorzaak
Plasmacellen ontwikkelen zich uit B-cellen (B-lymfocyten), een type witte bloedcel dat normaal gesproken antilichamen (immunoglobulinen) produceert.
Antilichamen zijn eiwitten die het lichaam helpen infecties te bestrijden. Als een enkele plasmacel zich overmatig vermenigvuldigt, produceert de resulterende
groep genetisch identieke cellen (een kloon genoemd) een grote hoeveelheid van een enkel type antilichaam. Omdat dit antilichaam door één enkele kloon wordt gemaakt,
wordt het een monoklonaal antilichaam genoemd en staat het ook bekend als het M-eiwit. Mensen met een grote hoeveelheid van het M-eiwit hebben vaak lage niveaus
van andere antilichamen, waardoor ze vatbaarder zijn voor infecties. Immunoglobulinen worden soms gammaglobulinen genoemd, dus een aandoening kan een gammopathie worden genoemd.
Symptomen
Over het algemeen komt monoklonale gammopathie van onbepaalde betekenis (MGUS) voor bij meer dan 5% van de mensen ouder dan 70 jaar, maar het veroorzaakt geen
significante gezondheidsproblemen tenzij het zich ontwikkelt tot myeloom
of een verwante ernstige B-celaandoening.
Diagnose
Deze aandoening veroorzaakt meestal geen symptomen, dus wordt ze bijna altijd bij toeval ontdekt wanneer laboratoriumtests worden uitgevoerd voor andere doeleinden,
zoals het meten van eiwitten in het bloed. Het monoklonale antilichaam kan zich echter binden aan zenuwen en leiden tot gevoelloosheid, tintelingen en zwakte.
Mensen met deze aandoening hebben ook meer kans op botverlies en botbreuken.
Behandeling
De M-eiwitniveaus bij mensen met MGUS blijven vaak jarenlang stabiel - bij sommige mensen al 25 jaar - en vereisen geen behandeling.
Als echter uit evaluatie blijkt dat er sprake is van significant verlies van botdichtheid (osteopenie of osteoporose), kunnen artsen behandeling met bisfosfonaten aanbevelen.
Complicatie
Om onbekende redenen is er bij ongeveer een kwart van de mensen met deze aandoening een progressie naar kanker,
zoals multipel myeloom, macroglobulinemie of B-cel lymfoom,
vaak na vele jaren. Deze progressie kan niet worden voorkomen. Ongeveer twee keer per jaar worden mensen met een monoklonale gammopathie van onbepaalde betekenis
meestal gecontroleerd met een lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek
en soms urineonderzoek om te bepalen of er progressie naar kanker begint op te treden.
Als progressie in een vroeg stadium wordt ontdekt, kunnen symptomen en complicaties van de kanker eerder worden voorkomen of behandeld.
Bronnen:
| Laatste wijziging: 11 augustus 2023 | Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |