Wat is het?
Vanwege de positie van de milt in de buikholte kan dit orgaan door een harde stomp in de maagstreek scheuren (miltruptuur).
Hierbij scheuren het miltkapsel en het daaronder gelegen weefsel. Een miltruptuur is de meest voorkomende ernstige complicatie bij buikletsel door
auto- en sportongevallen of mishandeling.
|
Wanneer de milt scheurt, kan een grote hoeveelheid bloed in de buikholte terechtkomen. Het taaie uitwendige kapsel van de milt kan de bloeding tijdelijk in bedwang houden,
maar er moet acuut worden geopereerd om levensbedreigend bloedverlies te voorkomen.
Symptomen
Bij een miltruptuur is de buik pijnlijk en drukgevoelig. Bloed in de buikholte werkt irriterend en veroorzaakt pijn. De buikspieren trekken zich reflexmatig samen
en voelen strakgespannen aan. Geleidelijk bloedverlies kan zonder symptomen verlopen totdat de bloedvoorraad van het lichaam zodanig uitgeput raakt dat de bloeddruk
daalt en er te weinig zuurstof naar het hart of de hersenen wordt vervoerd. Symptomen van
lage bloeddruk en zuurstoftekort zijn een licht gevoel in het hoofd, wazig
zien, verwardheid en bewusteloosheid (flauwvallen).
Een dergelijke situatie is een noodtoestand waarin onmiddellijk bloedtransfusies
moeten worden toegediend om een voldoende circulatie in stand te houden en acuut operatief moet worden ingegrepen om de bloeding te stoppen.
Zonder deze ingrepen kan de patiënt in shock raken en overlijden.
Diagnose en behandeling
Er wordt echografisch onderzoek van de buik gedaan,
al dan niet in combinatie met een CT-scan van de buik,
om vast te stellen of de symptomen een andere oorzaak kunnen hebben dan een miltruptuur. Er kunnen met behulp van radioactief materiaal scans worden gemaakt om de
bloedstroom te volgen en lekken op te sporen. Ook kan met een naald vocht uit de buikholte worden opgezogen om te zien of dit bloed bevat. Wanneer er een sterk
vermoeden van een miltruptuur bestaat, wordt de patiënt met spoed naar de operatiekamer gebracht om het mogelijk fatale bloedverlies te stoppen. Meestal wordt
de gehele milt verwijderd (splenectomie),
maar een kleine ruptuur kan soms operatief worden hersteld.
Voor en na verwijdering van de milt moeten bepaalde voorzorgen worden genomen om infecties te voorkomen. Waar mogelijk wordt de patiënt bijvoorbeeld voorafgaand aan
splenectomie tegen pneumokokken gevaccineerd.
Na splenectomie wordt aangeraden jaarlijks
tegen griep te vaccineren.
In sommige situaties worden antibiotica gegeven
om infecties te voorkomen, vooral wanneer de patiënt aan een andere aandoening lijdt
(zoals sikkelcelziekte
of kanker) waarbij een verhoogd risico van levensbedreigende
infecties bestaat.
Bronnen:
|