| Secundaire trombocytemie | meer bloed |
| Reactieve Trombocytose | |
|
|
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Bloedplaatjes (trombocyten) zijn celachtige deeltjes in het bloed die het lichaam helpen bloedstolsels te vormen. Bloedplaatjes worden normaal in het beenmerg aangemaakt door cellen die megakaryocyten worden genoemd. Bij trombocythemie produceert het lichaam te veel bloedplaatjes. Trombocythemie kan zijn
Primair (essentieel): veroorzaakt door een stoornis in de bloedplaatjesvormende cellen
Secundair (reactief): veroorzaakt door een aandoening die leidt tot een verhoogde productie door normale bloedplaatjesvormende cellen
Wanneer trombocythemie wordt veroorzaakt door een dergelijke onderliggende aandoening, wordt de trombocythemie secundaire trombocythemie (of reactieve trombocytose) genoemd en wordt deze niet geclassificeerd als een myeloproliferatief neoplasma.
Oorzaak
- bloeding
- verwijdering van de milt
- andere chirurgische ingrepen
- trauma
- infecties
- reumatoïde artritis, inflammatoire darmziekten en andere ontstekingsaandoeningen
- bepaalde vormen van kanker, waaronder chronische myeloïde leukemie
- voortijdige vernietiging van rode bloedcellen (hemolyse)
- ijzergebrek
- sarcoïdose
Symptomen
Mensen met secundaire trombocythemie hebben meestal geen symptomen die verband houden met het hoge aantal bloedplaatjes (in tegenstelling tot mensen met primaire trombocythemie). De symptomen van de onderliggende aandoening overheersen meestal.
Hoewel men zou kunnen denken dat een verhoogd aantal bloedplaatjes leidt tot overmatige bloedstolling, gebeurt dit zelden bij secundaire trombocythemie, tenzij mensen ook een ernstige arteriële aandoening of langdurige immobiliteit hebben. Hoewel sommige mensen met essentiële trombocythemie een verhoogd risico op bloedingen hebben, is dit bij secundaire trombocythemie geen punt van zorg.
Diagnose
Secundaire trombocythemie wordt gediagnosticeerd - en onderscheiden van primaire trombocythemie - wanneer mensen met een hoog aantal bloedplaatjes een aandoening hebben die het hoge aantal bloedplaatjes gemakkelijk kan verklaren.
Om mogelijke oorzaken te identificeren, doen artsen bloedonderzoek, soms inclusief genetisch onderzoek, en soms een beenmergbiopsie. Andere tests, zoals radiologisch onderzoek, kunnen nodig zijn om de oorzaak van het verhoogde aantal bloedplaatjes vast te stellen.
Behandeling
De behandeling is gericht op de oorzaak van de bloedplaatjesstijging. Als de behandeling succesvol is, zal het aantal bloedplaatjes weer normaal worden.
Bronnen:
- Merck Manual, professional version
- Merck Manual, consumer version
- Beers, Marc H. (red.), 2005, 2e druk. Merck Manual Medisch Handboek. Bohn Stafleu van Loghum. 1970 blz. ISBN 978-90-313-4300-5. blz.1032-1033
| Laatste wijziging: 26 juli 2022 | Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |