Overzicht van geboorteafwijkingen in de nieren en de urinewegen meer kinderen    Meer: Geboorteafwijkingen van de urinewegen en geslachtsorganen:  • Overzicht van aangeboren afwijkingen van de nieren en de urinewegen   • Nierafwijkingen   • Urineleiderafwijkingen   • Urinereflux   • Blaasafwijkingen   • Urethraafwijkingen   • Aangeboren afwijkingen van de vrouwelijke geslachtsorganen   • Aangeboren afwijkingen van de mannelijke geslachtsorganen   • Zaadballen, achtergebleven testikels en teruggetrokken testikels   Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals. Let op:  in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht. Wat is het? Geboorteafwijkingen komen vaker voor in de nieren en het urinewegstelsel (urinewegen) dan in enig ander lichaamssysteem. Afwijkingen kunnen zich ontwikkelen in de nieren - de organen die afvalstoffen uit het bloed filteren om urine te produceren ureters - de buizen die urine van de nieren naar de blaas transporteren blaas - de uitzetbare, gespierde zak die urine vasthoudt urethra - de buis die urine vanuit de blaas afvoert Elke nier produceert continu urine, die vervolgens via de urineleider met een lage druk in de blaas wordt afgevoerd. Vanuit de blaas stroomt de urine via de urinebuis het lichaam uit. Bij mannen bevindt de urinebuis zich in de penis. Bij vrouwen eindigt de urinebuis in de vulva (het gebied van de uitwendige vrouwelijke geslachtsorganen). Meestal is de urine vrij van bacteriën en andere infectieuze organismen. Een kijkje in de urinewegen Complicaties van urinewegafwijkingen Urinewegafwijkingen kunnen: de urinestroom blokkeren of vertragen urine terug laten stromen van de blaas naar de nieren (urinereflux) Elke aangeboren afwijking die de urinestroom blokkeert of vertraagt, kan ervoor zorgen dat de urine stagneert, wat kan leiden tot urineweginfecties (UTI's) of de vorming van nierstenen. Als de urinestroom geblokkeerd is, kan dit pijn of schade aan de nier veroorzaken. Urinereflux treedt meestal op bij afwijkingen aan de verbinding tussen een urineleider en de blaas. Normaal gesproken laat de verbinding de urine slechts één kant op stromen, van de nieren naar de blaas. Defecten aan de verbinding kunnen ervoor zorgen dat de urine terugstroomt van de blaas naar de nier (urinereflux). Daarnaast kunnen andere afwijkingen die de urinestroom blokkeren de druk in de blaas verhogen en reflux veroorzaken. Reflux kan één of beide kanten aantasten. Reflux en/of frequente infecties kunnen na verloop van tijd de nieren en urineleiders beschadigen. Nierschade kan een hoge bloeddruk en, in zeldzame gevallen, nierfalen veroorzaken. Ernstige urinewegafwijkingen bij een foetus kunnen ertoe leiden dat er weinig of geen urine wordt geproduceerd. De urine van de foetus maakt deel uit van het vocht dat de foetus in de baarmoeder omgeeft (het zogenaamde vruchtwater). Als de foetus niet voldoende urine produceert, neemt de hoeveelheid vruchtwater af. Als er te weinig vruchtwater is, kunnen de longen, het hart, het gezicht en de ledematen van de foetus zich abnormaal ontwikkelen. Ernstige afwijkingen kunnen fataal zijn terwijl de foetus zich nog in de baarmoeder of kort na de geboorte bevindt. Symptomen van aangeboren afwijkingen aan de nieren en urinewegen    Symptomen    Veel urinewegafwijkingen veroorzaken geen symptomen en worden vaak pas ontdekt bij beeldvormend onderzoek om andere redenen, of tijdens een onderzoek bij een gezond kind. Sommige nierafwijkingen veroorzaken pas problemen of worden pas op volwassen leeftijd ontdekt. Wanneer urinewegafwijkingen wel symptomen veroorzaken, kunnen kinderen last hebben van: bloed in de urine (hematurie) terugkerende symptomen van urineweginfecties terugkerende onvrijwillige urinelozing (urine-incontinentie) buikpijn en/of braken als gevolg van een blokkade (obstructie) van de urinestroom Kinderen met een urinewegobstructie lopen ook een verhoogd risico op aanzienlijke urinebloedingen na een klein letsel, omdat de nier onder druk staat. Diagnose van aangeboren afwijkingen aan de nieren en urinewegen    Diagnose    vóór de geboorte: prenatale echografie en bloedonderzoek na de geboorte: beeldvormend onderzoek en soms cystoscopie Vóór de geboorte worden urinewegafwijkingen vaak door artsen ontdekt tijdens een routinematige prenatale echografie of andere routinematige screeningstests voor erfelijke aandoeningen. Als artsen na de geboorte vermoeden dat een kind een urinewegafwijking heeft, doen ze meestal beeldvormend onderzoek zoals een echografie, computertomografie (CT), nucleaire scans en magnetische resonantiebeeldvorming (MRI). Soms voeren artsen intraveneuze urografie of cystoscopie uit. Bij cystoscopie kijken artsen in de blaas en plasbuis via een flexibele kijkbuis, een zogenaamde cystoscoop (een type kijkbuis). Om bepaalde afwijkingen aan de urinewegen te diagnosticeren, voeren artsen soms een onderzoek uit dat mictiecysto-urethrografie (VCUG) wordt genoemd. Voor mictiecysto-urethrografie wordt een katheter via de plasbuis in de blaas gebracht. Er wordt een vloeistof (contrastmiddel) via de katheter ingebracht die zichtbaar is op röntgenfoto's. Er worden röntgenfoto's gemaakt voor, tijdens en na het plassen. Naarmate kinderen groeien, kunnen deze onderzoeken met vaste tussenpozen worden herhaald om te beoordelen hoe de blaas, plasleiders, plasbuis en nieren zich ontwikkelen of functioneren en om te beoordelen of het kind de afwijking is ontgroeid.    Behandeling    soms een operatie Afwijkingen die symptomen veroorzaken of die leiden tot verhoogde druk in de nieren of blaas, moeten meestal operatief worden gecorrigeerd. Wist u dat... Aangeboren afwijkingen komen vaker voor in de nieren en het urinestelsel dan in enig ander lichaamssysteem. Bronnen: Merck Manual, professional version Merck Manual, consumer version   Einde van de pagina