Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
(Zie ook Overzicht van aangeboren afwijkingen aan de nieren en urinewegen).
Complicaties van geboorteafwijkingen van de urineleiders
Een afwijking aan de urineleider die de urinestroom blokkeert of vertraagt, kan ertoe leiden dat de urine stagneert, wat kan resulteren in urineweginfecties (UTI's) of de vorming van nierstenen. Een geblokkeerde urinestroom kan ook de druk in de nieren verhogen en deze na verloop van tijd beschadigen. Urinaire reflux treedt meestal op wanneer er een defect is aan de verbinding tussen de urineleider en de blaas. Normaal gesproken kan de urine door deze verbinding maar in één richting stromen, van de nieren naar de blaas. Door defecten aan de verbinding kan de urine terugstromen van de blaas naar de nier (urinaire reflux). Reflux kan één kant of beide kanten treffen. Urinaire reflux en/of frequente infecties kunnen de nieren en urineleiders na verloop van tijd beschadigen. Schade aan de nieren kan leiden tot hoge bloeddruk en in zeldzame gevallen tot nierfalen. Soorten geboorteafwijkingen van de urineleiders Afwijkingen van de urineleiders zijn onder andere:
Veel kinderen hebben ook aangeboren afwijkingen aan de nieren. Extra urineleiders Veel kinderen met dubbele urineleiders hebben geen klachten. Soms zijn de verbindingen tussen de gedupliceerde urineleiders en de blaas echter abnormaal. Sommige abnormale verbindingen blokkeren de urinestroom. Andere abnormale verbindingen zorgen ervoor dat de urine terugstroomt van de blaas naar de nieren (urinaire reflux). Beide soorten abnormale verbindingen verhogen het risico op infecties en nierschade en kunnen een operatie vereisen. Minder vaak zit de gedupliceerde urineleider vast aan een gebied buiten de blaas. Bij meisjes kan de urineleider in de vagina terechtkomen in plaats van in de blaas, waardoor er voortdurend urine uit de vagina druppelt. Bij jongens kan de urineleider in delen van het mannelijke voortplantingssysteem terechtkomen, zoals de zaadleiders, zaadblaasjes of ejaculatiekanalen. Jongens lekken geen urine maar kunnen terugkerende infecties van het aangetaste orgaan hebben. Vernauwde of verwijde urineleiders Een verwijde urineleider kan het gevolg zijn van een afwijking van de urineleider zelf of van een verstopping van de blaas. Verbrede urineleiders kunnen ervoor zorgen dat urine terugstroomt van de blaas naar de nieren (urinaire reflux), waardoor het risico op infecties en nierschade toeneemt. Verkeerd geplaatste urineleiders Ureterocèles Diagnose
Voor de geboorte worden afwijkingen aan de urineleiders vaak ontdekt door artsen tijdens een prenatale echografie. Als artsen na de geboorte afwijkingen aan de urineleiders vermoeden, maken ze een echografie van de nieren, urineleiders en blaas voor en nadat het kind heeft geplast. Daarna doen ze een test die voiding cystourethrography (VCUG) wordt genoemd. Voor een cystourethrografie wordt een katheter door de urinebuis in de blaas gebracht, een vloeistof die zichtbaar is op röntgenfoto's (contrastmiddel) wordt door de katheter ingebracht en er worden röntgenfoto's gemaakt voor, tijdens en nadat het kind heeft geplast. Er kan ook MRI (Magnetic Resonance Imaging) worden gemaakt. Behandeling
De behandeling hangt af van de specifieke aangeboren afwijking en ook van de ernst van de complicaties. Kinderen die weinig symptomen en geen complicaties hebben, hebben meestal geen behandeling nodig. Kinderen met frequente urineweginfecties en/of tekenen van nierschade hebben meestal wel behandeling nodig. Als de symptomen niet te ernstig zijn, geven artsen kinderen soms dagelijks preventieve antibiotica om infecties te voorkomen en tijd te geven om te zien of de afwijking zichzelf corrigeert als het kind groeit. Kinderen met ernstiger symptomen hebben meestal een operatie nodig om het probleem te verhelpen en ervoor te zorgen dat de urine goed wordt afgevoerd. Bronnen:
|