Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version. Lees meer over de Merck Manuals.
Zie ook Overzicht van zuur-base-evenwicht. Als een zuurstijging de zuur-base regelsystemen van het lichaam overweldigt, wordt het bloed zuur. Als de pH van het bloed daalt (zuurder wordt), worden de delen van de hersenen die de ademhaling regelen gestimuleerd om sneller en dieper te ademen (ademhalingscompensatie). Door sneller en dieper te ademen, wordt er meer kooldioxide uitgeademd, waardoor de pH-waarde van het bloed weer normaal wordt. De nieren proberen ook te compenseren door meer zuur uit te scheiden in de urine. Beide mechanismen kunnen echter overweldigd worden als het lichaam te veel zuur blijft produceren, wat leidt tot ernstige acidose en uiteindelijk hartproblemen en coma. De zuurgraad of alkaliteit van elke oplossing, inclusief bloed, wordt aangegeven op de pH-schaal. pH van bloed Bloed is normaal licht basisch, met een normaal pH-bereik van 7,35 tot 7,45. Gewoonlijk houdt het lichaam de pH van bloed dicht bij 7,40. Oorzaak
Metabole acidose Metabole acidose kan ook optreden als gevolg van een abnormaal metabolisme. Het lichaam produceert een overmaat aan zuur in de gevorderde stadia van shock (melkverzuring) en bij slecht gecontroleerde diabetes mellitus type 1 (diabetische ketoacidose). Zelfs de productie van normale hoeveelheden zuur kan leiden tot acidose wanneer de nieren niet normaal functioneren (nierfalen) en daardoor niet in staat zijn om voldoende hoeveelheden zuur uit te scheiden in de urine. Metabole acidose ontstaat ook wanneer het lichaam te veel base verliest. Bicarbonaat kan bijvoorbeeld verloren gaan via het spijsverteringskanaal door diarree. Verzuring van de luchtwegen Ademhalingsacidose kan ook ontstaan bij aandoeningen van de hersenen of van de zenuwen of spieren van de borstkas (zoals het Guillain-Barré syndroom of amyotrofische laterale sclerose) die de ademhaling belemmeren. Daarnaast kunnen mensen ademhalingsacidose ontwikkelen wanneer hun ademhaling wordt vertraagd door oververmoeidheid als gevolg van opioïden (verdovende middelen), alcohol of sterke slaapmiddelen (kalmeringsmiddelen). Als gevolg van de vertraagde ademhaling kan het zuurstofgehalte in het bloed laag zijn. Een slaapstoornis in de ademhaling (bijvoorbeeld slaapapneu) kan de ademhaling herhaaldelijk lang genoeg onderbreken om tijdelijke respiratoire acidose te veroorzaken. Symptomen
De ademhaling wordt dieper en iets sneller (omdat het lichaam de acidose probeert te corrigeren door meer kooldioxide uit te stoten). Naarmate de acidose verergert, beginnen mensen zich extreem zwak en suf te voelen en kunnen ze zich verward en steeds misselijker voelen. Uiteindelijk kunnen zich in ernstige gevallen hartproblemen ontwikkelen en kan de bloeddruk dalen, wat kan leiden tot shock, coma en de dood. Bij ademhalingsacidose zijn de vroegste symptomen
Sufheid kan overgaan in versuffing en coma als de zuurstof in het bloed onvoldoende wordt. Verdoofdheid en coma kunnen zich binnen enkele ogenblikken ontwikkelen als de ademhaling stopt of ernstig wordt belemmerd, of binnen enkele uren als de ademhaling minder ernstig wordt belemmerd. Diagnose
Om meer te weten te komen over de oorzaak van de acidose, meten artsen ook het bicarbonaatgehalte in het bloed. Er worden dan aanvullende bloedtests gedaan om de specifieke oorzaak vast te stellen. Behandeling
Bijna altijd is de behandeling van acidose gericht op het omkeren van de oorzaak. Artsen geven zelden alleen basische medicijnen, zoals bicarbonaat, om de acidose om te keren. Bij metabole acidose hangt de behandeling voornamelijk af van de oorzaak. Behandeling kan bijvoorbeeld nodig zijn om diabetes onder controle te houden met insuline of om de giftige stof uit het bloed te verwijderen in geval van vergiftiging. Bij respiratoire acidose is de behandeling gericht op het verbeteren van de longfunctie. Medicijnen die de luchtwegen openen (bronchodilatoren, zoals albuterol) kunnen mensen met longaandoeningen zoals astma en chronische obstructieve longziekte helpen. Sedatie door medicijnen en andere stoffen kan soms ongedaan worden gemaakt door antidota. Mensen met een ernstig verminderde ademhaling of longfunctie, om welke reden dan ook, kunnen mechanische beademing nodig hebben om de ademhaling te ondersteunen. Ernstige acidose kan ook direct behandeld worden als het niet reageert op pogingen om de oorzaak te behandelen. In dergelijke gevallen kan bicarbonaat intraveneus worden toegediend. Bicarbonaat biedt echter slechts tijdelijke verlichting (de behandeling van de oorzaak moet worden voortgezet) en kan schadelijk zijn, bijvoorbeeld door het lichaam te overladen met natrium en water. Bronnen:
|