Het syndroom van Cogan is een auto-immuunziekte die ontstekingen van de ogen, de oren en soms de bloedvaten (vasculitis) veroorzaakt. Een auto-immuunziekte is een storing in het immuunsysteem van het lichaam waardoor het lichaam zijn eigen weefsels aanvalt. Wanneer het Cogan syndroom de bloedvaten aantast, kan het een levensbedreigend probleem veroorzaken dat aortitis wordt genoemd. Het Cogan syndroom kan verschillende delen van het oog aantasten, waaronder het hoornvlies. Het hoornvlies is de heldere laag voor de iris en pupil. Het beschermt de iris en de lens en helpt het licht op het netvlies te richten. Het bestaat uit cellen, eiwitten en vloeistof. Het hoornvlies ziet er breekbaar uit, maar is bijna net zo stijf als een vingernagel. Het is echter zeer gevoelig voor aanraking. Symptomen Diagnose
De diagnose Cogan syndroom wordt vermoed wanneer iemand symptomen heeft van hoornvliesontsteking zonder bekende oorzaak. Een spleetlamp, een instrument waarmee een arts het oog onder hoge vergroting kan onderzoeken, wordt meestal gebruikt om het hoornvlies te onderzoeken. Bloedonderzoek naar syfilis, de ziekte van Lyme en het Epstein-Barr virus wordt gedaan om deze ziekten, die symptomen kunnen hebben die lijken op die van het Cogan syndroom, uit te sluiten. Er wordt computertomografie (CT-scan) of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI-scan) gedaan. Behandeling
Een corticosteroïde oogdruppel wordt gegeven om de ontsteking in het hoornvlies te verminderen. Als er geen verbetering optreedt, als de ontsteking erg diep zit, als het oor is aangetast of als er een bloedvatontsteking (vasculitis of aortitis) wordt geconstateerd, worden er corticosteroïden via de mond gegeven. Soms worden mensen behandeld met andere geneesmiddelen zoals cyclofosfamide, methotrexaat, cyclosporine, rituximab of infliximab. Bronnen:
|