| Hemospermie | meer mannen |
| bloed in sperma | |
|
|
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Oorzaak
De meeste gevallen van bloed in sperma zijn:
- idiopathische, dat wil zeggen dat artsen geen oorzaak kunnen vinden
Dergelijke gevallen lossen vanzelf op binnen enkele dagen tot enkele maanden.
De meest bekende oorzaak is:
- prostaatbiopsie
Na een prostaatbiopsie kan de bloeding ongeveer een paar weken aanhouden. Bloedingen kunnen ook optreden in de eerste twee weken na een vasectomie.
Minder vaak voorkomende oorzaken zijn benigne prostaathyperplasie (een goedaardige vergroting van de prostaatklier), infecties (bijvoorbeeld prostatitis, urethritis of epididymitis) en prostaatkanker (bij mannen ouder dan 35 tot 40 jaar). Soms komt bloed in sperma voor bij mannen met tumoren van de zaadblaasjes en de testikels. Een massa abnormale bloedvaten (hemangioom) in de urethra of de kanalen die de testikels met de urethra verbinden (spermakanalen) kan een behoorlijke hoeveelheid bloed in het sperma veroorzaken.
Schistosoma haematobium, een parasitaire worm die vaak infecties veroorzaakt (schistosomiasis) in Afrika, India en delen van het Midden-Oosten, kan de urinewegen binnendringen, waardoor bloed in de urine en vaak ook in het sperma verschijnt. Schistosomiasis is onwaarschijnlijk bij mannen die niet in deze gebieden hebben verbleven. Tuberculose kan bloed in sperma veroorzaken.
Evaluatie
Hoewel bloed in sperma alarmerend kan zijn, is het meestal niet ernstig en hoeft het niet onmiddellijk te worden onderzocht.
De volgende informatie kan mannen helpen beslissen wanneer een evaluatie door een arts nodig is en hen helpen te weten wat zij tijdens de evaluatie kunnen verwachten.
Waarschuwingssignalen
Bepaalde symptomen en kenmerken zijn reden tot bezorgdheid. Deze omvatten:
- bloedingen die langer dan 1 maand duren (tenzij er onlangs een prostaatklierbiopsie is verricht)
- een knobbel die kan worden gevoeld in het scrotum
- reizen naar een gebied waar schistosomiasis voorkomt
Wanneer naar de huisarts
Mannen met waarschuwingssignalen moeten naar de dokter gaan.
De timing is niet kritisch, en een vertraging van een week of zo is niet schadelijk.
Mannen die geen waarschuwingssignalen hebben en jonger zijn dan 35 jaar hoeven niet naar de dokter,
tenzij ze andere symptomen hebben, zoals pijn in het scrotum of de lies of pijn bij het plassen.
Mannen die geen waarschuwingssignalen hebben en ouder zijn dan 35 jaar moeten binnen enkele weken een arts raadplegen.
Wat de arts doet
Artsen stellen eerst vragen over de symptomen en de medische voorgeschiedenis van de man.
Daarna doen de artsen een lichamelijk onderzoek.
Wat ze tijdens de voorgeschiedenis en het lichamelijk onderzoek vinden, suggereert vaak een oorzaak van het bloed en de onderzoeken die mogelijk moeten worden gedaan.
Artsen vragen:
- wanneer de man het bloed voor het eerst opmerkte
- of hij onlangs een ingreep aan de urinewegen heeft ondergaan, zoals een biopsie van de prostaatklier, letsel
- of hij symptomen heeft die kunnen wijzen op een urineweginfectie (bijvoorbeeld bloed in de urine, moeite met starten of stoppen van de urinestraal, branderig gevoel tijdens het plassen of afscheiding uit de penis)
- of hij de neiging heeft om overmatig te bloeden of een aandoening heeft die bloedingen veroorzaakt
- of hij bloedverdunners of antiplateletica gebruikt
- of hij een prostaataandoening heeft (bijvoorbeeld goedaardige prostaathyperplasie of bestraling voor prostaatkanker)
De artsen onderzoeken de genitaliën op roodheid, een knobbel of gevoeligheid. Met een digitaal rectaal onderzoek wordt de prostaat onderzocht op vergroting, gevoeligheid of een knobbel.
Artsen kunnen vaak bepalen welke oorzaken waarschijnlijk zijn na het afnemen van een voorgeschiedenis en het doen van een onderzoek. De volgende informatie kan bijvoorbeeld aanwijzingen geven. Bij mannen met een abnormale prostaat die tijdens een digitaal rectaal onderzoek wordt ontdekt, is een prostaataandoening waarschijnlijk, zoals prostaatkanker, goedaardige prostaathyperplasie of prostatitis. Bij mannen met urethrale afscheiding is urethritis waarschijnlijk. Bij mannen met gevoeligheid van de bijbal is epididymitis waarschijnlijk. Dergelijke afwijkingen kunnen echter niet de oorzaak zijn van bloed in het sperma. De meeste oudere mannen hebben bijvoorbeeld goedaardige prostaathyperplasie, maar slechts weinigen van hen hebben bloed in het sperma.
Bij mannen met bloedingen die minder dan een maand duren, die niet in gebieden zijn geweest waar schistosomiasis veel voorkomt en die geen waarschuwingssignalen of afwijkingen vertonen bij onderzoek, kan meestal geen oorzaak worden gevonden.
Testen
In de meeste gevallen, vooral bij mannen jonger dan 35 tot 40 jaar en bij mannen die onlangs een prostaatbiopsie hebben ondergaan,
is bloed in sperma niet ernstig en lost het vanzelf op. Meestal worden urineonderzoek en een urinekweek gedaan.
Verder onderzoek is meestal niet nodig, tenzij er plasklachten zijn die wijzen op een infectie of een andere aandoening.
Als de arts echter bepaalde mogelijk ernstige aandoeningen vermoedt,
worden verdere tests gedaan; sommige artsen doen bijvoorbeeld gewoonlijk tests op prostaatkanker bij mannen ouder dan 40 jaar.
Deze tests omvatten tests op prostaat-specifiek antigeen (PSA) en transrectale ultrasonografie (TRUS). Soms zijn beeldvorming door middel van magnetische resonantie (MRI) en cystoscopie (waarbij een dunne, flexibele kijkbuis door de plasbuis wordt ingebracht zodat de artsen in de plasbuis en de blaas kunnen kijken) nodig. Spermaonderzoek en -analyse worden zelden gedaan.
Behandeling
De behandeling is gericht op de oorzaak, indien bekend. Vaak is geen behandeling nodig en verdwijnt het bloed vanzelf.
Soms, zoals na een prostaatbiopsie, kan het bloed in het sperma enkele maanden aanhouden.
Belangrijke punten over bloed in sperma
|
Bronnen:
- Merck Manual, professional version
- Merck Manual, consumer version
- Wiki Nederlandstalig
- Wiki Engelstalig