Toxocariasis meer infecties   meer parasitaire infecties  

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?
Toxocariasis is een infectie die wordt veroorzaakt door larven van de rondwormen Toxocara canis of Toxocara cati, die parasieten van dieren zijn.

  • jonge kinderen kunnen de infectie oplopen wanneer zij grond eten die is besmet met dierlijke ontlasting (feces) die de spoelwormeitjes bevat
  • de infectie kan koorts, hoesten of piepende ademhaling en een vergrote lever veroorzaken, en bij sommige mensen kan het gezichtsproblemen veroorzaken
  • artsen bevestigen de diagnose door antilichamen tegen de spoelworm aan te tonen in een bloedmonster
  • regelmatige ontworming van honden en katten kan de infectie helpen voorkomen
  • behandeling is meestal niet nodig, maar kan bestaan uit antiparasitaire middelen en corticosteroïden

Toxocariasis komt vooral voor bij jonge kinderen, die Toxocara-eitjes binnenkrijgen door het eten van grond die is besmet met de uitwerpselen van honden, katten of andere dieren die drager zijn van de parasiet. Zandbakken, waar honden en katten vaak poepen, vormen een bijzonder gevaar voor blootstelling aan de eitjes. Kinderen brengen de eitjes vaak van hun handen naar hun mond en kunnen het besmette zand opeten. Soms krijgen volwassenen de eieren binnen via besmette grond, andere oppervlakken of handen en raken besmet. Volwassenen en kinderen die hunkeren naar niet-voedingsmiddelen, zoals aarde of klei (een aandoening die pica wordt genoemd), lopen een bijzonder risico.

Nadat de eitjes zijn ingeslikt, komen de larven uit in de darm. De larven dringen door de darmwand en verspreiden zich via de bloedbaan. Bijna alle lichaamsweefsels kunnen worden aangetast, maar de lever en de longen zijn het vaakst betrokken. De larven kunnen vele maanden in leven blijven en schade aanrichten door zich door de weefsels te bewegen en ontstekingen te stimuleren.

De larven worden bij de mens niet volwassen, maar kunnen vele maanden in het lichaam in leven blijven. De larven hebben een andere gastheer nodig om uit te rijpen: honden, katten of andere dieren.

Toxocara-eieren kunnen worden opgenomen door andere zoogdieren, zoals konijnen of schapen. Bij deze dieren komen de eitjes uit tot larven, die de darmwand binnendringen en naar verschillende weefsels gaan waar ze cysten vormen. In zeldzame gevallen worden mensen besmet door het eten van rauw of onvoldoende verhit vlees van deze dieren.

Symptomen   
De symptomen van toxocariasis kunnen al enkele weken na het innemen van de eitjes beginnen. Ze variëren afhankelijk van het aangetaste orgaan. Koorts, hoesten of piepende ademhaling en leververgroting zijn de meest voorkomende. Sommige mensen hebben huiduitslag, een vergrote milt of terugkerende longontsteking. Zij kunnen hun eetlust verliezen.

Wanneer de larven het oog infecteren (meestal slechts één oog), veroorzaken ze meestal geen symptomen of zeer milde symptomen. De ogen kunnen echter ontstoken raken en het gezichtsvermogen kan verminderd zijn of verloren gaan.

Diagnose   

  • evaluatie door een arts
  • bloedonderzoek om antilichamen tegen de parasiet op te sporen

Een arts kan toxocariasis vermoeden bij een persoon met een vergrote lever, longontsteking, koorts en een hoog gehalte aan eosinofielen (een soort witte bloedcellen). De diagnose van toxocariasis wordt bevestigd door het aantonen van Toxocara-antilichamen in het bloed. (Antilichamen zijn eiwitten die door het immuunsysteem worden geproduceerd om het lichaam te helpen verdedigen tegen aanvallen, waaronder die van parasieten).

In zeldzame gevallen wordt een lever- of ander weefselmonster genomen en onderzocht (biopsie) op sporen van larven of ontstekingen als gevolg van hun aanwezigheid.

Preventie   
Preventie houdt in dat honden en katten regelmatig ontwormd worden. Het afdekken van zandbakken als ze niet in gebruik zijn, voorkomt dat dieren erin poepen.

Kinderen moeten worden ontmoedigd om non-food (niet-voedsel) te eten, zoals aarde en klei, net als volwassenen behoren te doen.

Behandeling   

  • indien nodig, albendazol of mebendazol (geneesmiddelen die wormen verdelgen - anthelmintica), plus corticosteroïden
  • soms laserfotocoagulatie of chirurgie als een oog geïnfecteerd is

Bij de meeste mensen met toxocariasis gaat de infectie vanzelf over en is behandeling niet nodig. Albendazol of mebendazol plus corticosteroïden wordt gegeven als de symptomen ernstig zijn of als de ogen geïnfecteerd zijn. Oogspecialisten moeten worden betrokken bij de zorg voor oculaire larva migrans vanwege hun expertise in de diagnose en behandeling van infecties in het oog. Zelfs met de juiste zorg, hebben de meeste mensen enig verlies van gezichtsvermogen.

Soms wordt laserfotocoagulatie (toepassing van een intense lichtstraal) gebruikt om de larven in de ogen te doden. Soms gebruiken artsen koude sondes (cryochirurgie) of chirurgie.

Bronnen:

Laatste wijziging: 09 juni 2022 Colofon  Disclaimer  Privacy  Zoeken  Copyright © 2002- G. Speek
  Einde van de pagina