Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
Een miskraam is het verlies van een foetus vóór 20 weken zwangerschap. Elke miskraam moet zorgvuldig worden onderzocht door een professional in de gezondheidszorg om te bepalen of evaluatie van de vrouw of het koppel aangewezen is.
Oorzaak Bij een vrouw zijn de meest voorkomende problemen die een terugkerende miskraam veroorzaken onder andere:
Als vrouwen een aandoening hebben die ervoor zorgt dat bloed te gemakkelijk stolt (zoals antifosfolipidensyndroom), kunnen ze terugkerende miskramen krijgen die optreden na 10 weken zwangerschap. De reden hiervoor kunnen bloedstolsels zijn die de placenta beschadigen en zo de stroom voedingsstoffen van de vrouw naar de foetus verminderen. Een miskraam is waarschijnlijker als vrouwen een miskraam hebben gehad in een eerdere zwangerschap. Hoe meer miskramen een vrouw heeft gehad, hoe groter het risico op nog een miskraam. Het risico op nog een miskraam hangt ook af van de oorzaak, maar over het algemeen hebben vrouwen die meerdere miskramen hebben gehad ongeveer 1 op 4 kans op een miskraam bij een volgende zwangerschap. Chromosoomafwijkingen bij een mannelijke partner kunnen ook terugkerende miskramen veroorzaken. Het hebben van bepaalde afwijkingen in sperma verhoogt het risico op een miskraam. Het is onduidelijk of een hogere leeftijd (ouder dan 35) van de mannelijke partner het risico op een miskraam verhoogt. Bij een foetus zijn de meest voorkomende oorzaken:
Chromosoomafwijkingen in een foetus kunnen 50% van de miskramen veroorzaken. Miskramen door chromosoomafwijkingen komen vaker voor tijdens de vroege zwangerschap. Problemen met de placenta zijn onder andere chronische aandoeningen die slecht onder controle zijn, zoals systemische lupus erythematosus (lupus) en chronische hoge bloeddruk. Bij de helft van de vrouwen kan de oorzaak van terugkerende miskramen niet worden vastgesteld. Diagnose
Als vrouwen 2 of meer miskramen hebben gehad, kunnen ze een arts raadplegen voordat ze opnieuw proberen zwanger te worden. De arts kan hen controleren op genetische of structurele afwijkingen en op andere aandoeningen die het risico op een miskraam verhogen. Artsen kunnen bijvoorbeeld het volgende doen:
De diagnose terugkerende miskraam is gebaseerd op 2 of meer miskramen. Behandeling
Sommige oorzaken van terugkerende miskramen kunnen behandeld worden, waardoor een succesvolle zwangerschap mogelijk wordt. Bronnen:
|