Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht. De benadering van zorg aan het levenseinde varieert sterk over de hele wereld en wordt beïnvloed door medische, culturele, sociale en juridische overwegingen. Praten over de mogelijke uitkomsten van een ziekte, waaronder dood en sterven, is een belangrijk onderdeel van de gezondheidszorg. Artsen en patiënten verschillen in het taalgebruik dat ze hanteren en in hun comfortniveau met betrekking tot dergelijke gesprekken. Mensen verschillen ook in hun comfortniveau met betrekking tot de hoeveelheid informatie en betrokkenheid bij de besluitvorming die ze willen. Ernstig zieke mensen en hun dierbaren moeten over het algemeen proberen inzicht te krijgen in het waarschijnlijke verdere verloop van hun ziekte en in de mogelijkheden om met hun specifieke beperkingen en gezinssituatie te leven. Mensen moeten hun voorkeuren met betrekking tot behandeling en gezinsondersteuning kenbaar maken. Dergelijke voorkeuren staan bekend als wilsverklaringen. Mensen die niet met hun familie en zorgverleners praten over hun voorkeuren voor zorg aan het einde van hun leven, kunnen behandelingen krijgen (zoals chemotherapie of een operatie) of in situaties terechtkomen waarin ze Bronnen:
|