| Overzicht van blaarvormende aandoeningen | meer huid |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Een blaar (bulla, of, wanneer klein, een blaasje) is een vloeistofbel die zich vormt onder een dun laagje dode huid. De vloeistof is een mengsel van water en eiwitten dat uit beschadigd weefsel sijpelt. Blaren ontstaan meestal als reactie op een specifieke verwonding, zoals een brandwond of irritatie, en hebben meestal alleen betrekking op de bovenste huidlagen. Deze blaren genezen snel, meestal zonder een litteken achter te laten. Blaren die ontstaan als onderdeel van een systemische (lichaamsbrede) ziekte kunnen in de diepere lagen van de huid beginnen en wijdverspreide gebieden bedekken. Deze blaren genezen langzamer en kunnen littekens achterlaten.
Veel ziekten en verwondingen kunnen blaarvorming veroorzaken, maar 3 auto-immuunziekten behoren tot de ernstigste:
Bij een auto-immuunziekte valt het immuunsysteem van het lichaam, dat het lichaam normaal beschermt tegen vreemde indringers, ten onrechte de lichaamseigen weefsels aan - in dit geval de huid. Andere auto-immuun blaarvormende aandoeningen zijn:
- Slijmvliespemphigoïd
- Pemphigoïd gestationis
- Epidermolysis bullosa
- Epidermolysis bullosa acquisita
- Lineaire immunoglobuline A-ziekte
- Pemphigus foliaceus
Andere blaarvormingaandoeningen zijn het stafylokokken scalled skin syndrome, toxische epidermale necrolyse, ernstige cellulitis en bepaalde medicijnenuitslag.
Hoewel brandwonden en herhaalde wrijving (bijvoorbeeld door het dragen van strakke schoenen of langdurig gebruik van een schep) vaak blaren veroorzaken, worden deze niet beschouwd als blaaraandoeningen.
Bronnen:
| Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |