| Hallucinogenen | meer speciale onderwerpen |
|
|
 |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Symptomen
Hallucinogenen veroorzaken onmiddellijke en soms ook langetermijnsymptomen.
Onmiddellijke effecten
Lichamelijke effecten van hallucinogeen gebruik zijn vaak misselijkheid en overgeven.
LSD kan ook vergrote pupillen, wazig zien,
zweten,
hartkloppingen en verminderde coördinatie veroorzaken.
Hallucinogenen vervormen en intensiveren auditieve en visuele gewaarwordingen. Mensen kunnen bijvoorbeeld het gevoel hebben dat ze geluiden zien en kleuren horen
(synesthesieën genoemd). Mensen hebben het gevoel niet echt te zijn (depersonalisatie) of los te staan van hun omgeving (dissociatie).
Mensen ervaren stemmingswisselingen (meestal euforie, maar soms ook depressie) en hun beoordelingsvermogen wordt aangetast. Gebruikers noemen de combinatie van deze
effecten "een trip". Het werkelijke effect kan afhangen van de stemming van de gebruiker en de verwachtingen van de "trip", het vermogen om met hallucinaties om te gaan
en de setting waarin de drug wordt genomen. Visuele hallucinaties komen vaker voor bij het gebruik van psilocybine en mescaline dan bij LSD. Gebruikers die bijvoorbeeld
depressief waren voordat ze de drug namen, zullen zich waarschijnlijk verdrietiger voelen wanneer de drug begint te werken. De belangrijkste gevaren van het gebruik van
deze drugs zijn de psychologische effecten en het verminderde beoordelingsvermogen die ze veroorzaken, wat kan leiden tot gevaarlijke beslissingen of ongelukken.
Gebruikers kunnen bijvoorbeeld denken dat ze kunnen vliegen en zelfs uit een raam springen om dat te bewijzen.
Het vermogen van de gebruiker om om te gaan met de visuele en auditieve vervormingen heeft ook invloed op de ervaring - of "trip".
Onervaren, bange gebruikers kunnen er minder goed mee omgaan dan iemand die meer ervaring heeft en niet bang is voor de trip.
Gebruikers onder invloed van een hallucinogeen, meestal LSD, kunnen extreem angstig worden en in paniek raken, wat resulteert in een bad trip.
Ze kunnen de trip willen stoppen, wat niet mogelijk is.
Overdosis
Hoge doses (overdosis, meer dan 0,5 mg LSD) verhogen de bloeddruk en hartslag. Sommige mensen kunnen een extreem hoge lichaamstemperatuur krijgen
(hyperthermie) omdat de drug het vermogen om de lichaamstemperatuur te regelen aantast.
Hyperthermie kan hoge koorts,
misselijkheid en overgeven veroorzaken.
Overdosering is zeldzaam, maar kan soms de dood tot gevolg hebben. Dodelijke doses LSD worden geschat op 10 mg, of ongeveer 200 eenheden, van street blotter.
De meeste gevallen van overlijden door hallucinogenen worden toegeschreven aan de synthetische hallucinogenen 25I-NBOMe en 25C-NBOMe.
Langetermijneffecten
Sommige gebruikers blijven dagen of langer nadat de effecten van de drug zijn uitgewerkt het contact met de werkelijkheid verliezen (psychotisch).
Het is onduidelijk of het drugsgebruik een psychose veroorzaakt of gewoon een onderliggende geestelijke stoornis blootlegt.
Ontwenning
Sommige mensen - vooral langdurige of herhaalde gebruikers van hallucinogenen, vooral LSD - kunnen flashbacks ervaren nadat ze gestopt zijn met de drugs.
Flashbacks zijn vergelijkbaar met, maar meestal minder intens dan de oorspronkelijke ervaring. Meestal verdwijnen flashbacks na 6 tot 12 maanden,
maar ze kunnen nog jaren na het laatste LSD-gebruik terugkomen, vooral bij gebruikers met een angststoornis of een andere geestelijke stoornis of
na het gebruik van marihuana,
alcohol of barbituraten.
Diagnose
- evaluatie door een arts
Artsen baseren de diagnose meestal op symptomen bij mensen van wie bekend is dat ze een hallucinogeen hebben gebruikt. Er zijn geen testen beschikbaar om het gebruik van veel van deze drugs te bevestigen.
Behandeling
- kalmerende omgeving
- observatie en toezicht tot de persoon nuchter is
- soms angstremmende medicijnen zoals benzodiazepinen
- soms geestelijke gezondheidszorg
De meeste gebruikers zoeken geen behandeling voor de effecten van hallucinogenen. Een stille, donkere kamer en een rustig, niet-bedreigend gesprek kunnen gebruikers helpen die een bad trip hebben. Ze moeten gerustgesteld worden dat de effecten veroorzaakt worden door de drug en dat er een einde aan komt. Als de angst ernstig is, kunnen benzodiazepinen (kalmerende middelen), zoals lorazepam, helpen. Mensen die een langdurige psychose doormaken, hebben mogelijk behandeling in de geestelijke gezondheidszorg nodig.
Bronnen:
- Merck Manual, professional version
- Merck Manual, consumer version
- Wiki Nederlandstalig
- Wiki Engelstalig
| Laatste wijziging: 28 juni 2023 | Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |