| Overzicht van afwijkende hartritmes | meer hart en bloedvaten |
Commentaar van de vertaler:
merkwaardig dat er in deze pagina geen enkele hartritmestoornis bij naam wordt genoemd.
Lees daarvoor deze pagina.
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de samenvatting ('Quick Facts: Just the basics on this topic') uit de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
|
Wat is het? Je hart is een spier die bloed door je lichaam pompt. Je hartslag is hoe snel je hart klopt. Je hart moet altijd een regelmatige, ritmische slag hebben, zoals het tikken van een klok. |
Wat is een abnormaal hartritme?
Abnormale hartritmes zijn hartslagen die:
- onregelmatig
- te snel (tachycardie)
- te langzaam (bradycardie)
Abnormale hartritmes worden ook ritmestoornissen genoemd.
- de meeste hartritmestoornissen veroorzaken geen symptomen, zijn ongevaarlijk en hoeven niet behandeld te worden
- hartaandoeningen zijn de meest voorkomende oorzaak van een abnormaal hartritme
- je voelt je misschien goed, maar soms kun je je abnormale hartritme voelen (wat je voelt heet hartkloppingen)
- bij sommige abnormale hartritmes voel je je zwak of duizelig
- artsen maken een elektrocardiogram (ECG/EKG) om een abnormaal hartritme vast te stellen
- veel abnormale hartritmes zijn niet ernstig en de meeste kunnen worden behandeld
- sommige abnormale hartritmes zijn gevaarlijk en kunnen fataal zijn
Wat regelt mijn hartritme?
Je hartritme wordt geregeld door:
- pacemakercellen in je hart
- je hersenen
- hormonen, mineralen en andere stoffen in je bloed
Er zijn speciale pacemakercellen in een deel van je hart dat de SA-knoop (sinoatriale knoop) wordt genoemd.
- pacemakercellen sturen regelmatig elektrische signalen naar je hartspier om deze te laten samentrekken
De pacemakercellen hebben hun eigen natuurlijke ritme van 60 tot 100 signalen per minuut. Zenuwen uit je hersenen kunnen echter berichten naar de cellen sturen om ze te laten versnellen of vertragen.
Het geleidingssysteem van je hart bestaat uit kleine reepjes weefsel die lijken op elektriciteitsdraden.
- het geleidingssysteem brengt de signalen van de pacemaker naar de rest van het hart.
- geleidingssysteem bevat een poort die de AV-knoop (atrioventriculaire knoop) wordt genoemd. De AV-knoop regelt hoe de signalen van de bovenste kamers van uw hart (boezems) naar de onderste kamers (kamers) gaan. Als het geleidingssysteem goed werkt, komen de signalen op precies het juiste moment bij elk van je hartspiercellen aan, zodat je hart een goede, sterke slag geeft die het bloed goed rondpompt.
Hormonen, zoals schildklierhormoon dat door je schildklier wordt gemaakt, beïnvloeden je hartritme. Veel medicijnen en chemicaliën hebben ook invloed op je hartritme.
Je hebt ook de juiste balans van mineralen (elektrolyten, zoals natrium en kalium) in je bloed nodig om je hart goed te laten kloppen.
Oorzaak
Je hartritme kan abnormaal worden als er een probleem is met:
- je pacemakercellen
- het geleidingssysteem van je hart
- chemicaliën en medicijnen in je bloed
De meest voorkomende oorzaak van een hartritmestoornis is een hartaandoening, zoals:
Coronaire hartziekte blokkeert de bloedstroom naar delen van je hart. Dit kan de pacemakercellen of het geleidingssysteem beschadigen.
Andere oorzaken van abnormale hartritmes zijn:
- medicijnen
- hartafwijkingen waarmee je geboren bent
Soms kunnen artsen niet zeggen wat de oorzaak is van je abnormale hartritme.
Symptomen
Je symptomen hangen voornamelijk af van of je hart:
- genoeg bloed pompt
- niet genoeg bloed pompt
Als je hart voldoende bloed pompt, kun je je normaal voelen. Of je kunt het gevoel hebben dat je hart overslaat (hartkloppingen genoemd). Sommige mensen zeggen dat sterke hartkloppingen aanvoelen als een vis die rondfladdert in hun borstkas.
Als je hart niet genoeg bloed pompt, kun je ook last hebben van
- zwakte
- problemen met sporten
- kortademigheid
- zich licht in het hoofd of duizelig voelen
- pijn op de borst
- flauwvallen
Ga naar de dokter als je een van deze symptomen hebt.
Diagnose
Artsen voelen je pols en doen:
- een elektrocardiogram (ECG/EKG).
Een ECG is een snelle, pijnloze test waarbij de elektrische activiteit van je hart wordt gemeten met behulp van plakkers en kabels op je borst, armen en benen.
Als het ECG een abnormaal ritme laat zien, doen artsen meestal andere onderzoeken, afhankelijk van je symptomen, waaronder:
- bloedonderzoek om de hormoon- en elektrolytenniveaus te controleren
- een inspanningsstresstest
- echocardiografie (echografie van je hart)
Als het ECG geen afwijking laat zien, kan dat komen doordat je hartritme niet abnormaal was tijdens de test. Artsen kunnen je dan
- een klein apparaatje onder je kleding dragen dat de elektrische activiteit van je hart gedurende een dag of langer registreert (event monitor of Holter monitor)
Als artsen denken dat je een gevaarlijk hartprobleem hebt, nemen ze je op in het ziekenhuis. Je wordt dan opgenomen op een afdeling waar je hartslag en -ritme worden geregistreerd en bekeken door verpleegkundigen en artsen.
Als artsen meer informatie nodig hebben over je abnormale hartritme, kunnen ze dat doen:
Elektrofysiologisch onderzoek lijkt op hartkatheterisatie. Artsen brengen een dunne flexibele buis (katheter) in een groot bloedvat (bijvoorbeeld in uw been) en leiden deze omhoog naar uw hart. De katheter heeft elektroden op het uiteinde die de elektrische activiteit van uw hart van binnenuit registreren. De katheter kan uw hart ook elektrisch stimuleren om te zien hoe het reageert.
Behandeling
Sommige abnormale hartritmes zijn onschuldig en hoeven niet behandeld te worden.
Soms helpen veranderingen in de levensstijl, zoals:
- het veranderen of stoppen van een van je medicijnen
- geen alcohol of cafeïne drinken
- niet roken
- niet zwaar sporten (als een abnormaal hartritme optreedt tijdens het sporten)
Verschillende abnormale ritmes vereisen een verschillende behandeling. Artsen kunnen het volgende gebruiken:
- medicijnen
- een kunstmatige pacemaker (een klein elektrisch apparaatje dat artsen in je borst of buik plaatsen om je hart een signaal te geven wanneer het moet kloppen)
- een elektrische schok om het normale hartritme te herstellen (cardioversie, defibrillatie of elektroversie genoemd)
- een behandeling genaamd ablatie om het abnormale hartweefsel te vernietigen
Kunstmatige pacemakers bevatten soms ook een defibrillator, zodat hetzelfde apparaat een normale hartslag kan triggeren of een abnormaal ritme kan stoppen met een schok. Dit combinatieapparaat wordt een ICD (implanteerbare cardioverter-defibrillator) genoemd.
Artsen voeren een ablatie uit als ze ontdekken dat een klein stukje hartweefsel het abnormale ritme veroorzaakt. Door het weefsel weg te halen, verdwijnt het ritmeprobleem vaak. Vaak doen ze ablatie tijdens elektrofysiologisch onderzoek. Ze gebruiken dan een katheter om een hoogfrequente elektrische stroom af te geven die een klein deel van het hart vernietigt.
Het kan zijn dat je een tijdje moet stoppen met autorijden totdat de artsen weten of de behandeling werkt.
Bronnen:
| Laatste wijziging: 20 november 2023 | Colofon Disclaimer Privacy Zoeken Copyright © 2002- G. Speek |