Overzicht van bacteriële huidinfecties meer huid  

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

De huid vormt een opmerkelijk goede barrière tegen bacteriële infecties. Hoewel veel bacteriën in contact komen met of verblijven op de huid, zijn ze normaal gesproken niet in staat om een infectie te veroorzaken. Wanneer bacteriële huidinfecties zich voordoen, kunnen ze in grootte variëren van een klein plekje tot het hele lichaamsoppervlak. Ze kunnen ook variëren in ernst, van onschuldig tot levensbedreigend.

Bacteriële huidinfecties ontstaan wanneer bacteriën binnendringen via haarfollikels of via kleine scheurtjes in de huid die het gevolg zijn van schaafwonden, puncties, operaties, brandwonden, zonnebrand, beten van dieren of insecten, wonden en reeds bestaande huidaandoeningen. Mensen kunnen bacteriële huidinfecties oplopen na deelname aan verschillende activiteiten, bijvoorbeeld tuinieren in besmette grond of zwemmen in een besmette vijver, meer of oceaan.

   Classificatie   
Bij sommige infecties is alleen de huid betrokken, bij andere ook de weke delen onder de huid. Relatief kleine infecties zijn

Ernstigere bacteriële huid- en huidstructuurinfecties zijn onder andere:

Staphylococcus scalded skin syndrome, roodvonk en toxisch shocksyndroom zijn huidgerelateerde gevolgen van bacteriële infecties.

   Oorzaak   
Veel soorten bacteriën kunnen de huid infecteren. De meest voorkomende zijn stafylokokken en streptokokken.

Methicilline-resistente Staphylococcus aureus (ook bekend als MRSA) is een veel voorkomende bacterie die huidinfecties veroorzaakt in de Verenigde Staten. MRSA is resistent tegen veel gebruikte antibiotica omdat het genetische veranderingen heeft ondergaan waardoor het kan overleven ondanks blootstelling aan sommige antibiotica. Omdat MRSA resistent is tegen verschillende antibiotica die gebruikt werden om de bacterie te doden, passen artsen hun behandeling aan op basis van hoe vaak MRSA in de omgeving wordt aangetroffen en of de bacterie resistent is tegen veelgebruikte antibiotica.

   Risicofactoren   
Sommige mensen lopen een bijzonder risico op huidinfecties:

  • mensen met diabetes, die waarschijnlijk een slechte doorbloeding hebben (vooral naar de handen en voeten), hebben een hoog suikergehalte (glucose) in hun bloed, wat hun vermogen om infecties te bestrijden vermindert
  • mensen die in het ziekenhuis liggen of in een verpleeghuis wonen
  • mensen die ouder zijn
  • mensen met het humaan immunodeficiëntievirus (HIV), AIDS of andere immuunstoornissen, of hepatitis
  • mensen die chemotherapie ondergaan of behandeld worden met andere medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken

Huid die ontstoken of beschadigd is, loopt meer kans om geïnfecteerd te raken. In feite is elke beschadiging van de huid vatbaar voor infectie.

   Behandeling   

Als zich een kleine huidinfectie ontwikkelt, wordt een antibiotische zalf gebruikt. Antibiotica moeten ook via de mond worden ingenomen of via een injectie worden toegediend als een groot gebied van de huid geïnfecteerd is.

Abcessen moeten door een arts worden opengesneden en laten uitlekken, en dood weefsel moet operatief worden verwijderd.

   Preventie   

  • de huid reinigen met water en zeep

Om bacteriële huidinfecties te voorkomen, moet je de huid onbeschadigd en schoon houden. Als de huid is gesneden of geschaafd, moet de verwonding worden gewassen met water en zeep en worden afgedekt met een steriel verband.

Op open plekken kan petrolatum worden aangebracht om het weefsel vochtig te houden en te proberen bacteriën buiten te houden. Artsen raden mensen aan om geen antibiotische zalven (al dan niet op recept) te gebruiken op niet-geïnfecteerde kleine wondjes vanwege het risico op het ontwikkelen van een allergie voor het antibioticum.

Bronnen:

Colofon  Disclaimer  Privacy  Zoeken  Copyright © 2002- G. Speek
  Einde van de pagina