Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version. Lees meer over de Merck Manuals.
Oorzaak Bij acute pijn (minder dan 2 weken) zijn de meest voorkomende oorzaken:
Middenoorontsteking en uitwendige oorontsteking veroorzaken een pijnlijke ontsteking. Een middenoorontsteking veroorzaakt ook een drukopbouw achter het trommelvlies. Deze drukopbouw is pijnlijk en zorgt er ook voor dat het trommelvlies bol komt te staan. Als het trommelvlies bol staat, barst het soms en komt er een kleine hoeveelheid pus en/of bloed uit het oor. In zeldzame gevallen verspreidt een middenoorontsteking zich naar het mastoïd achter het oor (mastoïditis). Mensen met diabetes en mensen met een verzwakt immuunsysteem (als gevolg van een HIV-infectie of chemotherapie voor kanker) of een chronische nierziekte kunnen een bijzonder ernstige vorm van externe otitis ontwikkelen die maligne of necrotiserende externe otitis wordt genoemd. Drukveranderingen tijdens vliegreizen en onderwaterduiken kunnen oorpijn veroorzaken (barotrauma). Dergelijke oorpijn treedt op wanneer de buis die het middenoor en de achterkant van de neus met elkaar verbindt (buis van Eustachius) verstopt is of niet normaal functioneert. De blokkade of storing zorgt ervoor dat de druk in het middenoor niet gelijk wordt aan de druk van buitenaf. Het drukverschil duwt of trekt aan het trommelvlies, wat pijn veroorzaakt. Drukveranderingen kunnen er ook voor zorgen dat het trommelvlies scheurt. Bij chronische pijn (pijn langer dan 2 tot 3 weken) zijn de meest voorkomende oorzaken:
Een minder vaak voorkomende oorzaak van chronische pijn is pijn door aandoeningen aan het strottenhoofd (de stem), waaronder kanker (zogenaamde referred pain). Evaluatie Waarschuwingssignalen
Wanneer naar de dokter gaan Wat de arts doet Naast de aanwezigheid van waarschuwingssignalen is een belangrijk kenmerk of het ooronderzoek normaal is. Aandoeningen aan het midden- en uitwendige oor veroorzaken afwijkingen die, in combinatie met de symptomen van de persoon en andere medische voorgeschiedenis, meestal een oorzaak suggereren. Mensen met een normaal ooronderzoek kunnen oorpijn hebben om een andere reden, zoals tonsillitis. Als er bij het ooronderzoek geen afwijkingen worden gevonden, maar de persoon wel chronische pijn heeft, vermoeden artsen soms dat de oorpijn het gevolg is van een aandoening van het temporomandibulaire gewricht (TMJ). Mensen met chronische pijn moeten echter een grondig hoofd- en nekonderzoek (inclusief vezeloptisch onderzoek) ondergaan om kanker of een tumor in de neusholte en de bovenste keelholte (nasofarynx) uit te sluiten. Onderzoek Behandeling Mensen kunnen een pijnstillend medicijn via de mond nemen. Meestal is een niet-steroïde ontstekingsremmer (NSAID) of acetaminofen voldoende. Sommige mensen, vooral die met een ernstige uitwendige oorontsteking, moeten echter een paar dagen een opioïde zoals oxycodon of hydrocodon innemen. Bij een ernstige uitwendige oorontsteking zuigen artsen ook vaak pus of andere afscheiding uit de gehoorgang en brengen ze een klein schuimrubberen lontje in. Het lontje kan doordrenkt zijn met antibiotica en/of corticosteroïde oordruppels. Oordruppels die pijnstillers bevatten (zoals combinaties van antipyrine en benzocaïne) zijn over het algemeen niet erg effectief, maar kunnen een paar dagen worden gebruikt. Deze druppels (en andere oordruppels, zoals die om oorsmeer te verwijderen) mogen niet worden gebruikt door mensen met een mogelijk geperforeerd trommelvlies, dus raadpleeg eerst een arts voordat je druppels gebruikt. Mensen moeten vermijden om in hun oren te peuteren met om het even welk voorwerp (hoe zacht het voorwerp ook is of hoe voorzichtig mensen ook denken te zijn). Mensen moeten ook niet proberen om hun oren uit te spoelen, tenzij ze de instructie van een arts krijgen om dit te doen, en dan alleen voorzichtig. Een monddouche (zoals gebruikt voor het reinigen van tanden) mag nooit in het oor worden gebruikt.
Bronnen:
|