Torsades de Pointes ventriculaire tachycardie meer hart, bloedvaten  

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?
Torsades de pointes ventriculaire tachycardie is een specifiek type ventriculaire tachycardie dat optreedt bij mensen met een bepaalde stoornis in de elektrische activiteit van het hart, het zogenaamde lange QT-interval.

Het QT-interval verwijst naar de tijd tussen twee gebeurtenissen op het elektrocardiogram (ECG) - van het begin van de Q-golf tot het einde van de T-golf.

Het QT-interval is het gedeelte op een elektrocardiogram (ECG) dat de tijd weergeeft die je hartspier nodig heeft om samen te trekken en daarna te herstellen. Met andere woorden, het is de tijd die je elektrische systeem nodig heeft om een impuls door je hartkamers te sturen en daarna weer op te laden.

ECG: De golven aflezen

Een elektrocardiogram (ECG) geeft de elektrische stroom weer die door het hart loopt tijdens een hartslag. De beweging van de stroom is verdeeld in delen en elk deel krijgt een alfabetische naam in het ECG.

Elke hartslag begint met een impuls van de pacemaker van het hart (sinus of sinoatriale knoop). Deze impuls activeert de bovenste kamers van het hart (atria). De P-golf vertegenwoordigt de activering van de boezems.

Vervolgens gaat de elektrische stroom omlaag naar de onderste kamers van het hart (ventrikels). Het QRS-complex vertegenwoordigt de activering van de hartkamers.

De hartkamers moeten dan een elektrische verandering ondergaan om klaar te zijn voor de volgende hartslag. Deze elektrische activiteit wordt de herstelgolf genoemd, die wordt weergegeven door de T-golf.

Op een ECG zijn vaak veel soorten afwijkingen te zien. Deze omvatten een eerder hartinfarct (myocardinfarct), een abnormaal hartritme (aritmie), onvoldoende toevoer van bloed en zuurstof naar het hart (ischemie) en overmatige verdikking (hypertrofie) van de spierwanden van het hart.

Bepaalde afwijkingen op een ECG kunnen ook wijzen op uitstulpingen (aneurysma's) die zich ontwikkelen in zwakkere delen van de hartwanden. Aneurysma's kunnen het gevolg zijn van een hartaanval. Als het ritme abnormaal is (te snel, te langzaam of onregelmatig), kan het ECG ook aangeven waar in het hart het abnormale ritme begint. Dergelijke informatie helpt artsen om de oorzaak vast te stellen.

Elke afwijking die het QT-interval verlengt, verhoogt het risico op een gevaarlijk hartritme dat torsades de pointes ventriculaire tachycardie wordt genoemd. Sommige mensen worden geboren met een genetische afwijking die een lang QT-interval veroorzaakt (het zogenaamde lange QT syndroom). Bij andere mensen is het lange QT-interval het gevolg van een laag kaliumgehalte in het serum (hypokaliëmie), een zeer traag hartritme of een geneesmiddel. Vaak veroorzaken medicijnen die gebruikt worden om abnormale hartritmes te behandelen een lang QT-interval, maar bepaalde antidepressiva en bepaalde antivirale en antischimmelmedicijnen kunnen het ook veroorzaken.

Ventrikeltachycardie is een hartritme dat ontstaat in de ventrikels (onderste kamers van het hart) en een snelle hartslag veroorzaakt. Mensen met een lang QT-interval kunnen een bepaalde vorm van ventriculaire tachycardie ontwikkelen die torsades de pointes ventriculaire tachycardie (torsades) wordt genoemd. Torsades heeft een karakteristiek uiterlijk op het elektrocardiogram (ECG) en gaat vaak over in ventrikelfibrilleren, waarbij het hart stopt met kloppen, wat snel fataal is.

Soms wordt de ventriculaire tachycardie veroorzaakt door inspanning (zie plotselinge hartdood bij sporters). Andere factoren die het risico op torsades verhogen zijn vrouwelijk geslacht, oudere leeftijd, een onderactieve schildklier (hypothyreoïdie), hersenaandoeningen zoals een beroerte en bepaalde soorten hartaandoeningen zoals een hartaanval of een ontstoken hart (myocarditis).

Symptomen   
Mensen die torsades de pointes ventriculaire tachycardie ontwikkelen, kunnen hartkloppingen hebben (zich bewust zijn van hartslagen) en zich licht in het hoofd of flauw voelen. Torsades de pointes ventriculaire tachycardieën stoppen meestal vanzelf, maar komen vaak terug. Ventrikelfibrilleren veroorzaakt een hartfalen en plotselinge instorting.

Diagnose   

Elektrocardiografie (ECG) wordt gebruikt om torsades op te sporen.

Als artsen torsades bij een persoon vaststellen, vragen ze of er een familiegeschiedenis van de aandoening is of dat familieleden onverwacht zijn overleden als gevolg van een hartprobleem. Zulke mensen kunnen dan genetisch getest worden op congenitaal lang QT-syndroom en hun naaste familieleden moeten worden geëvalueerd.

Behandeling   

  • het omzetten van de hartslag naar een normaal ritme door het toedienen van een elektrische schok (defibrillatie)
  • verdere episoden voorkomen

Defibrillatie is nodig als zich ventrikelfibrillatie ontwikkelt. Soms geven artsen ook magnesiumsulfaat.

Als een geneesmiddel de oorzaak is, wordt het gestopt.

Mensen moeten mogelijk hun lichamelijke activiteit beperken om herhaling te voorkomen. Het kan ook nodig zijn om bètablokkers te nemen of om een kunstmatige pacemaker of cardioverter-defibrillator te laten implanteren.

Bronnen:

Laatste wijziging: 05 juni 2023
  Einde van de pagina