Hepatitis C chronisch meer lever en galblaas  

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de samenvatting ('Quick Facts: Just the basics on this topic') uit de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is Hepatitis C chronisch
Chronische hepatitis C is een ontsteking van de lever die wordt veroorzaakt door het hepatitis C-virus en die langer dan 6 maanden heeft geduurd.

  • Hepatitis C veroorzaakt vaak geen symptomen tot nadat de lever ernstig is aangetast
  • artsen stellen de diagnose chronische hepatitis C op basis van bloedonderzoek
  • als chronische hepatitis C levercirrose heeft veroorzaakt, wordt elke 6 maanden een screening op leverkanker uitgevoerd
  • Chronische hepatitis C wordt behandeld met antivirale geneesmiddelen

Acute hepatitis C wordt chronisch bij ongeveer 75% van de getroffen mensen.

Naar schatting 2,4 miljoen mensen in de Verenigde Staten hebben chronische hepatitis C. Wereldwijd lijden naar schatting 71 miljoen mensen aan chronische hepatitis C.

Chronische hepatitis C veroorzaakt, indien onbehandeld, levercirrose bij ongeveer 20 tot 30% van de mensen. Het kan echter tientallen jaren duren voordat levercirrose ontstaat. Het risico op leverkanker is meestal alleen verhoogd als er sprake is van levercirrose.

Er zijn verschillende typen (genotypen 1 tot en met 6) van het hepatitis C-virus, die soms met verschillende geneesmiddelen worden behandeld.

Symptomen   
Veel mensen met chronische hepatitis C hebben geen symptomen. Sommigen hebben een algemeen ziek gevoel (malaise), gebrek aan eetlust, vermoeidheid en vage buikklachten.

Vaak zijn de eerste specifieke symptomen die van levercirrose of complicaties van cirrose. Deze symptomen kunnen zijn:

  • een vergrote milt
  • kleine spiderachtige bloedvaatjes die in de huid zichtbaar zijn (zogenaamde spiderangioma's)
  • roodheid van de handpalmen
  • ophoping van vocht in de buikholte (ascites)
  • de neiging tot bloeden (coagulopathie)
  • Geelzucht (vergeling van de huid en het oogwit)
  • verslechtering van de hersenfunctie door slecht functioneren van de lever (hepatische encefalopathie)

De hersenfunctie verslechtert omdat de zwaar beschadigde lever giftige stoffen niet meer uit het bloed kan verwijderen zoals hij normaal doet. Deze stoffen hopen zich dan op in het bloed en bereiken de hersenen. Normaal gesproken verwijdert de lever deze stoffen uit het bloed, breekt ze af en scheidt ze vervolgens als onschadelijke bijproducten uit in de gal (de groengele vloeistof die helpt bij de spijsvertering) of in het bloed (zie Functies van de lever). Behandeling van hepatische encefalopathie kan voorkomen dat de achteruitgang van de hersenfunctie permanent wordt.

Screening op hepatitis C   
Bepaalde mensen zouden met hun arts moeten bespreken of zij zich op hepatitis C willen laten testen, of zij nu symptomen hebben die op hepatitis wijzen of niet. Een routinescreening wordt aanbevolen voor alle mensen van 18 jaar en ouder, ongeacht risicofactoren.

Eén screening wordt ook aanbevolen voor mensen jonger dan 18 jaar met de volgende kenmerken:

  • gebruiken momenteel illegale drugs of hebben ooit illegale drugs geïnjecteerd, ook al is het maar één keer
  • hebben illegale drugs geïnhaleerd
  • mannen zijn die seks hebben met mannen
  • worden momenteel of zijn ooit behandeld met langdurige hemodialyse
  • abnormale levertestresultaten of een onverklaarbare chronische leverziekte hebben
  • werken in de gezondheidszorg of openbare veiligheid en zijn blootgesteld aan bloed van een persoon met hepatitis C door een naaldprik of een andere verwonding met een scherp voorwerp
  • HIV-infectie hebben of een antiretroviraal geneesmiddel beginnen te nemen voordat zij aan HIV zijn blootgesteld
  • ooit in de gevangenis hebben gezeten
  • kinderen zijn geboren uit vrouwen met hepatitis C

Dergelijke tests zijn belangrijk omdat de symptomen zich soms pas ontwikkelen wanneer de infectie de lever ernstig heeft aangetast, jaren nadat mensen voor het eerst zijn besmet.

Diagnose   

Artsen kunnen chronische hepatitis C vermoeden wanneer

  • mensen typische symptomen hebben
  • bij bloedonderzoek (om andere redenen) abnormaal hoge leverenzymen worden gevonden
  • bij mensen eerder acute hepatitis C is vastgesteld

Het onderzoek naar chronische hepatitis begint meestal met bloedonderzoek om te bepalen hoe goed de lever functioneert en of de lever beschadigd is (leveronderzoek). Bij leveronderzoek wordt het gehalte aan leverenzymen en andere stoffen die door de lever worden geproduceerd, gemeten. Deze tests kunnen helpen om de diagnose hepatitis C vast te stellen of uit te sluiten en de ernst van de leverbeschadiging te bepalen.

Als de tests op hepatitis wijzen, voeren artsen nog andere bloedonderzoeken uit om het >hepatitis B- en het hepatitis C-virus op te sporen. Beide kunnen chronische hepatitis veroorzaken. Deze bloedonderzoeken kunnen delen van specifieke virussen (antigenen), specifieke antilichamen die door het lichaam worden aangemaakt om het virus te bestrijden, en soms genetisch materiaal (RNA of DNA) van het virus identificeren. Als artsen een sterk vermoeden hebben dat het alleen om chronische hepatitis C gaat, kunnen ze bloedonderzoeken doen naar alleen dat virus.

Als chronische hepatitis C is bevestigd, controleren artsen ook op HIV-infectie en hepatitis B, omdat deze infecties vaak op dezelfde manier worden verspreid - via contact met lichaamsvloeistoffen, zoals bloed of sperma.

Nadat de diagnose hepatitis C is gesteld, kunnen er tests worden gedaan om vast te stellen hoe ernstig de lever is beschadigd en om na te gaan of er andere oorzaken van leverziekte zijn. De onderzoeken kunnen bestaan uit:

  • een leverbiopsie (zeldzaam)
  • gespecialiseerde beeldvormende onderzoeken, zoals echo-elastografie en magnetische resonantie-elastografie
  • bloedonderzoek om stoffen te meten (markers genoemd) die aangeven of en hoeveel fibrose aanwezig is

Bij echo-elastografie en magnetische resonantie-elastografie wordt gebruikgemaakt van geluidsgolven die op de buik worden toegepast om te bepalen hoe stijf het leverweefsel is.

Screening op leverkanker   
Als mensen chronische hepatitis C hebben en een grote hoeveelheid littekenweefsel in de lever (fibrose) of levercirrose, wordt elke 6 maanden een screening op leverkanker gedaan. Dit kan het volgende omvatten:

Het alfa-fetoproteïnegehalte - een eiwit dat normaal door onrijpe levercellen in foetussen wordt aangemaakt - neemt gewoonlijk toe wanneer er sprake is van leverkanker.

Behandeling   

Chronische hepatitis C wordt behandeld met antivirale geneesmiddelen die direct werkende antivirale geneesmiddelen worden genoemd. Meestal worden meerdere geneesmiddelen tegelijk gebruikt.

Chronische hepatitis C moet worden behandeld tenzij de persoon een andere aandoening heeft die niet op behandeling reageert en die de levensverwachting verkort.

De behandeling varieert op basis van het genotype van het hepatitis C-virus dat de infectie veroorzaakt, de mate van leverbeschadiging en eerdere behandelingen voor hepatitis C. Er worden steeds nieuwe antivirale geneesmiddelen voor de behandeling van hepatitis C ontwikkeld, en de aanbevolen behandelingen veranderen dan ook snel.

Er zijn veel direct werkende antivirale geneesmiddelen beschikbaar voor de behandeling van hepatitis C. Deze geneesmiddelen zijn zeer effectief en hebben minimale bijwerkingen, omdat ze het virus direct aanpakken. Het gaat om sofosbuvir, daclatasvir, paritaprevir, ritonavir, ombitasvir, dasabuvir, simeprevir, elbasvir, grazoprevir, velpatasvir, glecaprevir en pibrentasvir (allemaal oraal in te nemen).

De behandeling kan 8 tot 24 weken duren. Behandeling van hepatitis C kan het virus uit het lichaam verwijderen en zo ontstekingen stoppen en littekenvorming voorkomen, waardoor het risico op het ontwikkelen van levercirrose afneemt.

Soms wordt ribavirine aan de behandeling toegevoegd om de effectiviteit van de antivirale middelen te vergroten. Ribavirine kan echter geboorteafwijkingen veroorzaken. Zowel mannen als vrouwen die deze medicijnen moeten innemen, moeten tijdens de behandeling en tot 6 maanden na afloop van de behandeling anticonceptie gebruiken.

Als de lever ernstig beschadigd is door de chronische hepatitis C-infectie, kan een levertransplantatie worden uitgevoerd. Na levertransplantatie worden mensen met hepatitis C vaak behandeld met antivirale geneesmiddelen, die hun kans op genezing vergroten.

Nadat de behandeling is voltooid, doen artsen bloedonderzoek om te bepalen hoeveel van het genetisch materiaal van het virus aanwezig is. Als er 12 weken na afloop van de behandeling geen virus meer wordt gevonden, zijn mensen waarschijnlijk genezen.

Bronnen:

Laatste wijziging: 01 maart 2022 Colofon  Disclaimer  Privacy  Zoeken  Copyright © 2002- G. Speek
  Einde van de pagina