|
Nieraandoeningen tijdens de zwangerschap |
meer vrouwen |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
Wat is het?
Zwangerschap zorgt er meestal niet voor dat een nieraandoening verergert. Gewoonlijk verergeren nieraandoeningen alleen bij zwangere vrouwen met een hoge bloeddruk die niet goed onder controle is. Als zwangere vrouwen een nieraandoening hebben, is de kans groter dat ze een hoge bloeddruk ontwikkelen, waaronder zwangerschapsvergiftiging (een vorm van hoge bloeddruk die tijdens de zwangerschap ontstaat).
Als je een chronische nieraandoening hebt voordat je zwanger wordt, verhoog je het risico dat de foetus minder groeit dan verwacht (small for gestational age) of doodgeboren wordt. Het hebben van een ernstige nieraandoening voorkomt meestal dat vrouwen een baby voldragen.
Bij zwangere vrouwen met een nieraandoening worden de nierfunctie en bloeddruk nauwlettend in de gaten gehouden, net als de groei van de foetus. Als de nieraandoening ernstig is, kan het nodig zijn dat vrouwen na 28 weken zwangerschap in het ziekenhuis worden opgenomen, zodat bedrust gegarandeerd is, de bloeddruk goed kan worden gecontroleerd en de foetus goed in de gaten kan worden gehouden.
|
Vrouwen die een niertransplantatie hebben gehad, kunnen meestal veilig bevallen van gezonde baby's als ze aan al het volgende voldoen:
- een transplantaat dat al 2 jaar of langer is geplaatst
- normale nierfunctie
- geen episodes van afstoting
- normale bloeddruk
Vrouwen met een nieraandoening waarvoor regelmatig hemodialyse nodig is, lopen vaak een hoog risico op zwangerschapscomplicaties, zoals miskraam, doodgeboorte, vroeggeboorte en zwangerschapsvergiftiging. Maar dankzij de vooruitgang in de dialysebehandeling overleeft tot 90% van de baby's van deze vrouwen.
Meestal is een bevalling voor de uitgerekende datum nodig omdat de vrouw zwangerschapsvergiftiging krijgt of omdat de foetus minder groeit dan verwacht. Artsen kunnen een monster van het vocht rond de foetus (vruchtwater) verwijderen en analyseren. Deze procedure, vruchtwaterpunctie genoemd, helpt artsen om te bepalen of de longen van de foetus volgroeid genoeg zijn om lucht te ademen en dus wanneer de baby veilig ter wereld kan worden gebracht.
Vaak wordt een keizersnede gedaan, maar soms is een vaginale bevalling mogelijk.
Bronnen:
|