Beschrijvingen van huidvlekken, gezwellen en kleurveranderingen meer huid  

 Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals.

Wat is het?
Artsen gebruiken specifieke termen om verschillende soorten vlekken en gezwellen op de huid te beschrijven. Sommige huidaandoeningen en infecties kunnen kleurveranderingen van de huid veroorzaken.

Zie ook Structuur en functie van de huid.

Soorten huidvlekken en -groei   
Atrofie is het dunner worden van de huid dat soms kan resulteren in een depressie en vaak een droog en gerimpeld “sigarettenpapier” uiterlijk heeft.

Bullae (blaasjes) zijn met vloeistof gevulde blaasjes met een diameter van meer dan 10 millimeter (groter dan blaasjes).

Korsten zijn opgedroogd bloed, pus of huidvocht op het huidoppervlak. Een korst kan overal ontstaan waar de huid beschadigd is.

Cysten zijn dunwandige holtes gevuld met vloeistof of halfvloeibaar materiaal. Ze zien er vaak uit als een knobbeltje in de huid en voelen ook zo aan.

Erosies zijn open plekken in de huid die ontstaan door het verlies van een deel van of alle bovenste lagen (epidermis) van de huid. Erosies ontstaan wanneer infectie, druk, irritatie of temperatuur de huid heeft beschadigd. Ze genezen meestal zonder littekenvorming.

Excoriaties zijn erosies die veroorzaakt worden door krabben, wrijven of pulken aan de huid. Vaak zijn excoriaties bedekt met een korst.

Lesie is een algemene term voor elke abnormale markering of groei op de huid.

Lichenificatie is een verdikte huid met geaccentueerde huidplooien of vouwen die eruit zien als diepe groeven en rimpels. Lichenificatie wordt veroorzaakt door herhaaldelijk krabben of wrijven.

Macules zijn platte, verkleurde vlekken van om het even welke vorm met een diameter van minder dan 10 millimeter. Sproeten, platte moedervlekken, portwijnvlekken en veel huiduitslag zijn macula.

Nodules zijn vaste verhoogde gebieden die meestal rond zijn. Ze zijn dieper en gemakkelijker te voelen dan papels. Een nodule lijkt zich soms onder het huidoppervlak te vormen en omhoog te drukken.

Papels zijn verhoogde vaste bultjes met een diameter van minder dan 10 millimeter. Wratten, insectenbeten, lichen planus en sommige vormen van huidkanker kunnen groeien als papels.

Patches zijn grotere platte plekken (groter dan 10 millimeter).

Plaques zijn vlakke of verhoogde gebieden of groepen kleine bultjes (papels) die meestal meer dan 10 millimeter (0,4 inch) in diameter zijn.

Pustels zijn met vocht gevulde plekken (blaasjes) die pus bevatten.

Schilfers zijn gebieden van opgehoopte, dode epidermale cellen die verschijnen als een schilferige, droge plek. Schilfers komen voor bij psoriasis, seborroďsch eczeem en vele andere aandoeningen.

Littekens zijn plekken waar de normale huid is vervangen door vezelig (littekenvormend) weefsel. Littekens ontstaan na beschadiging van de lederhuid.

Telangiëctasieën zijn verwijde bloedvaatjes nabij het huidoppervlak die er vaak gedraaid uitzien en die wit worden (blancheren) wanneer er druk op wordt uitgeoefend.

Zweren zijn vergelijkbaar met erosies, maar dieper, en dringen minstens een deel van de lederhuid binnen. De oorzaken zijn dezelfde als voor erosies, maar aandoeningen die de genezing belemmeren, zoals veneuze stase, diabetes, perifere vaatziekten en vasculitis, zijn ook vaak betrokken. Zweren genezen meestal met littekenvorming.

Blaasjes zijn kleine, met vloeistof gevulde blaasjes met een diameter van minder dan 10 millimeter. Bullae zijn blaasjes met een diameter van meer dan 10 millimeter. Herpes zoster (gordelroos), waterpokken, brandwonden, allergische reacties en irritaties vormen blaasjes en bullae.

Netelroos (urticaria) zijn verheven, jeukende plekken die worden veroorzaakt door zwelling in de huid. Bij mensen met een lichte huid is netelroos meestal rood. Bij mensen met een donkere huid kan netelroos dichter bij de kleur van de omringende huid lijken. Netelroos verschijnt relatief plotseling en verdwijnt bijna altijd binnen 24 uur. Netelroos is een veel voorkomende allergische reactie op medicijnen, insectenbeten of iets dat de huid aanraakt. De aanwezigheid van meerdere wallen wordt netelroos of urticaria genoemd.

Kleurveranderingen in de huid   
Hoewel bepaalde kleurveranderingen typisch zijn, kan de natuurlijke kleur van iemands huid het uiterlijk van deze kleuren veranderen.

Een rode huid (erytheem) kan het gevolg zijn van veel verschillende aandoeningen die ontstekingen veroorzaken of veroorzaakt worden door infecties. Tumoren op de huid zijn vaak roze of rood en aandoeningen die de bloedvaten nabij het huidoppervlak aantasten, zoals wijnvlekken, kunnen rood lijken. Bij mensen met een donkere huid kunnen dezelfde aandoeningen die roodheid veroorzaken subtieler zijn (met mogelijk minder contrast met de omringende huid) en moeilijker te herkennen.

Een oranje huid is meestal het gevolg van hypercarotenemie. Hypercarotenemie is een aandoening die het gevolg is van te veel van het pigment caroteen in het bloed. Mensen die te veel voedingsmiddelen eten die rijk zijn aan bčtacaroteen, zoals wortelen, kunnen hypercaroteenemie ontwikkelen. Bij mensen met een donkere huid kan het oranje meer opvallen op de handpalmen en voetzolen.

Gele huid kan voorkomen bij mensen die hebben. Bij mensen met een donkere huid kan het geel meer opvallen in de sclera (het witte deel van het oog) dan in de huid. Oorzaken van geďsoleerde gele plekken zijn xanthelasma en xanthomen (kleine gele vetophopingen in de huid of pezen) en pseudoxanthoma elasticum.

Groene vingernagels worden meestal veroorzaakt door een infectie met de bacterie Pseudomonas aeruginosa.

Een violette/paarse huid kan worden veroorzaakt door een bloeding onder de huid (cutane bloeding) of vasculitis. Abnormale uitwassen van bloedvaten, zoals Kaposi sarcoom en hemangiomen, kunnen paars lijken. Huidontsteking door dermatomyositis kan een roodpaarse of lila kleur rond de ogen en het gezicht veroorzaken (heliotroop uitslag genoemd).

Blauw-, zilver- en grijstinten kunnen ontstaan wanneer medicijnen of metalen, waaronder minocycline, amiodaron en zilver (argyria), in de huid terechtkomen. Huid met een geblokkeerde of slechte toevoer kan er paars tot grijs uitzien. Sommige moedervlekken en moedervlekken (nevi) die diep in de huid zitten, kunnen blauw lijken.

Zwarte huidlaesies kunnen gespecialiseerde cellen bevatten die het bruine pigment melanine produceren (melanocyten). Voorbeelden van dit soort laesies zijn moedervlekken (nevi) en smelanoom. Dikke, zwarte, korstige korsten (eschars genoemd) zijn verzamelingen dode huid en kunnen worden veroorzaakt door afsterven van weefsel (infarct).


Bronnen:

Laatste wijziging: 01 januari 2024

  Einde van de pagina