| Infectie met hepatitis B-virus (HBV) bij pasgeborenen | meer kinderen |
Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de
Merck Manual, consumer version.
Lees meer over de Merck Manuals.
Let op: in deze pagina moeten nog de broodnodige links worden aangebracht.
|
Wat is het? Infectie met het hepatitis B-virus veroorzaakt leverontsteking. |
- pasgeborenen kunnen tijdens de bevalling of zelden na de geboorte geïnfecteerd raken.
- pasgeborenen die symptomen ontwikkelen, hebben geelzucht, lusteloosheid en een haperende groei en gewicht (voorheen failure to thrive).
- de diagnose is meestal gebaseerd op bloedonderzoek.
- het hepatitis B-vaccin en soms hepatitis B-immuunglobuline worden aan pasgeborenen gegeven om hen tegen de infectie te beschermen.
- kinderen lopen het risico op latere leeftijd leverproblemen te krijgen.
(Zie ook Overzicht van infecties bij pasgeborenen en Overzicht van hepatitis).
Hepatitis B is een type hepatitisvirus dat pasgeborenen kunnen oplopen en is een bron van grote zorg bij pasgeborenen.
De infectie treedt op tijdens de bevalling als de moeder de infectie heeft en de pasgeborene tijdens de bevalling in contact komt met bloed of vocht in de vagina. Pasgeborenen kunnen na de geboorte echter ook besmet raken via andere bronnen, zoals bloed, speeksel, ontlasting, urine of melk van de moeder.
Symptomen
De meeste pasgeborenen die geïnfecteerd zijn met het hepatitis B-virus (HBV) hebben bij de geboorte geen symptomen, maar blijven de infectie in hun lichaam dragen.
Veel pasgeborenen van vrouwen die tijdens de zwangerschap acute hepatitis B hebben gehad, hebben een laag geboortegewicht, ongeacht of ze geïnfecteerd zijn.
Niet vaak ontwikkelen geïnfecteerde pasgeborenen acute hepatitis B, die meestal mild is en zonder behandeling overgaat. Ze ontwikkelen geelzucht (een gele kleur van de huid of het oogwit), lusteloosheid, groei- en gewichtsstoornissen, een gezwollen buik en kleikleurige ontlasting. In zeldzame gevallen is de infectie ernstig en fataal.
Chronische leverziekte (zoals chronische hepatitis of cirrose) kan zich ontwikkelen, maar veroorzaakt meestal geen symptomen tijdens de kindertijd.
Diagnose
- bloedonderzoek
- echografie van de lever
Artsen doen bloedonderzoek om het hepatitis B-virus en antilichamen tegen het virus op te sporen. Artsen doen ook bloedonderzoek om te bepalen of zich een leverziekte heeft ontwikkeld (zie Bloedonderzoek van de lever).
Echografie wordt gedaan om beelden van de lever te krijgen.
Behandeling
- behandeling van symptomen en goede voeding
- vaccinatie
Artsen behandelen de problemen die worden veroorzaakt door een infectie met het hepatitis B-virus. Het is vooral belangrijk dat pasgeborenen goede voeding krijgen.
Het hepatitis B-vaccin is een van de routinevaccinaties die voor alle kinderen worden aanbevolen. Alle pasgeborenen, of ze nu wel of niet geïnfecteerd zijn, krijgen de eerste dosis van het hepatitis B-virusvaccin voordat ze uit het ziekenhuis worden ontslagen.
Prognose
Hoewel de prognose op lange termijn voor chronische infectie met het hepatitis B-virus niet kan worden voorspeld, is bekend dat chronische infectie op jonge leeftijd het risico op latere leveraandoeningen verhoogt, waaronder chronische hepatitis, cirrose, leveraandoeningen in het eindstadium waarvoor transplantatie nodig is en leverkanker.
Preventie
Zwangere mensen moeten tijdens een vroeg prenataal bezoek worden getest op hepatitis B-virusinfectie. Als het testen niet op dat moment gebeurt, moeten zwangere mensen tijdens de bevalling worden getest bij aankomst in een ziekenhuis of geboortecentrum. Sommige zwangere mensen die de infectie hebben, krijgen tijdens het derde trimester van de zwangerschap antivirale geneesmiddelen om te voorkomen dat ze het virus op hun baby overdragen.
Pasgeborenen van een moeder met hepatitis B-infectie krijgen hepatitis B-immuunglobuline (een preparaat van antilichamen tegen hepatitis B) en hepatitis B-vaccin. Van beide wordt binnen 12 uur na de geboorte één dosis gegeven. De volgende doses in de hepatitis B-vaccin-serie worden gegeven volgens het gebruikelijke schema.
Bronnen: