Inleiding tot de symptomen van hersen-, ruggenmerg- en zenuwaandoeningen meer hersenen, ruggenmerg en zenuwstelsel    Het onderstaande is de letterlijke vertaling van de online versie van de Merck Manual, consumer version.    Lees meer over de Merck Manuals. Wat is het? Aandoeningen die de hersenen, het ruggenmerg en de zenuwen aantasten, worden neurologische aandoeningen genoemd. Neurologische symptomen - symptomen veroorzaakt door een aandoening die een deel of het geheel van het zenuwstelsel aantast - kunnen sterk variëren omdat het zenuwstelsel zoveel verschillende lichaamsfuncties aanstuurt. Symptomen kunnen alle vormen van pijn zijn, inclusief hoofdpijn en rugpijn. Spieren, huidgevoel, de speciale zintuigen (zien, proeven, ruiken en horen) en andere zintuigen zijn afhankelijk van zenuwen om normaal te functioneren. Neurologische symptomen kunnen dus bestaan uit spierzwakte of gebrek aan coördinatie, abnormale sensaties in de huid en stoornissen in het gezichtsvermogen, de smaak, de reuk en het gehoor. Neurologische aandoeningen kunnen de slaap verstoren, waardoor iemand angstig of opgewonden is voor het slapengaan en overdag moe en slaperig is. Neurologische symptomen kunnen klein zijn (zoals een voet die in slaap is gevallen) of levensbedreigend (zoals coma door een beroerte). Wat is een neurologisch symptoom? Neurologische symptomen (symptomen veroorzaakt door een aandoening die een deel of het geheel van het zenuwstelsel aantast) kunnen sterk variëren omdat het zenuwstelsel zoveel verschillende lichaamsfuncties aanstuurt. Symptomen kunnen alle vormen van pijn omvatten en kunnen betrekking hebben op spierfunctie, gevoel, de speciale zintuigen (zicht, smaak, reuk en gehoor), slaap, bewustzijn (bewustzijn) en mentaal functioneren (cognitie). Hieronder volgen enkele relatief veel voorkomende neurologische symptomen: Pijn rugpijn nekpijn hoofdpijn pijn langs een zenuwbaan (zoals bij ischias of gordelroos) Spierstoring zwakte tremor (ritmisch schudden van een lichaamsdeel) verlamming onwillekeurige (onbedoelde) bewegingen (zoals tics) afwijkingen bij het lopen onhandigheid of slechte coördinatie spierkrampen stijfheid, stijfheid en spasticiteit (spierkrampen als gevolg van spierstijfheid) vertraagde bewegingen Veranderingen in gevoel gevoelloosheid van de huid tintelingen of een speldenprikgevoel verhoogde gevoeligheid (overgevoeligheid) voor lichte aanraking verlies van gevoel voor aanraking, kou, warmte of pijn verlies van positiezin (weten waar lichaamsdelen zich in de ruimte bevinden) Veranderingen in de speciale zintuigen stoornissen van reuk en smaak visuele hallucinaties gedeeltelijk of volledig verlies van gezichtsvermogen dubbel zicht doofheid rinkelen of andere geluiden afkomstig uit de oren (tinnitus) Andere symptomen vertigo verlies van evenwicht moeite met slikken onduidelijke spraak (dysartrie) Slaapproblemen moeite om in slaap te vallen of te blijven oncontroleerbare beenbewegingen tijdens de slaap ongecontroleerd in slaap vallen (zoals bij narcolepsie) of te veel slapen Veranderingen in bewustzijn flauwvallen verwarring of delirium toevallen (variërend van korte bewustzijnsstoornissen tot ernstige spiersamentrekkingen en schokken door het hele lichaam) coma stupor Veranderingen in cognitie (geestelijke vermogens) moeite met het begrijpen van taal of het gebruiken van taal om te spreken of schrijven (afasie) slecht geheugen moeite met gewone motorische vaardigheden, zoals een lucifer aanstrijken of haren kammen, ondanks normale kracht (apraxie) het niet kunnen herkennen van bekende voorwerpen (agnosie) of bekende gezichten (prosopagnosie) het onvermogen om zich te blijven concentreren tijdens het uitvoeren van een taak rechts niet van links kunnen onderscheiden niet kunnen rekenen (acalculie) problemen met het begrijpen van ruimtelijke relaties (bijvoorbeeld een klok niet kunnen tekenen of verdwalen tijdens het rijden in een bekende buurt) dementie (disfunctie van verschillende cognitieve functies) verwaarlozing van één kant van het lichaam of ontkenning van het bestaan ervan (vaak als gevolg van hersenletsel) De kenmerken en het patroon van de symptomen helpen artsen bij het diagnosticeren van de neurologische aandoening. Artsen doen ook een neurologisch onderzoek, dat aandoeningen van de hersenen, het ruggenmerg en zenuwen in andere delen van het lichaam (perifere zenuwen) kan opsporen. Perifere zenuwen omvatten: de zenuwen die het hoofd, gezicht, ogen, neus, oren en hun spieren verbinden met de hersenen (craniale zenuwen) de zenuwen die het ruggenmerg verbinden met de rest van het lichaam: 31 paar ruggenmergzenuwen zenuwen die door het hele lichaam lopen Sommige perifere zenuwen (sensorische zenuwen) dragen sensorische informatie (over bijvoorbeeld pijn, temperatuur, trillingen, geuren en geluiden) naar het ruggenmerg en vervolgens naar de hersenen. Andere (motorische zenuwen) brengen impulsen die de spierbeweging regelen van de hersenen via het ruggenmerg naar de spieren. Weer andere zenuwen (de \autonome zenuwen) geven informatie over het lichaam en de externe omgeving door aan de interne organen, zoals de bloedvaten, maag, darmen, lever, nieren en blaas. Als reactie op deze informatie stimuleren of remmen de autonome zenuwen de organen die ze voeden. Deze zenuwen werken automatisch (autonoom), zonder dat iemand zich daar bewust van is. Als de motorische zenuwen beschadigd zijn, kunnen spieren verzwakken of verlamd raken. Als sensorische zenuwen beschadigd zijn, kunnen abnormale sensaties gevoeld worden of kan het gevoel, zicht of een ander zintuig aangetast worden of verloren gaan. Als de autonome zenuwen beschadigd zijn, kan het orgaan dat ze reguleren niet goed functioneren. De bloeddruk kan bijvoorbeeld niet stijgen zoals normaal wanneer iemand staat en de persoon kan zich licht in het hoofd voelen. Bronnen: Merck Manual, professional version Merck Manual, consumer version Laatste wijziging: 19 december 2023 Colofon  Disclaimer  Privacy  Zoeken  Copyright © 2002- G. Speek   Einde van de pagina